تعالی مشاوره و روان درمانی (آموزش، مشاوره و روان درمانی سابق)

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای مقابله با تنیدگی و خودکارآمدی در کاربران دارای اعتیاد به اینترنت و عادی بود. روش: مطالعه حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اراک و نمونه آماری متشکل از 210 کاربر(108 کاربر دارای اعتیاد به اینترنت و 102 کاربر عادی) از دانشجویان این دانشگاه بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در سال 1393 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی شرر، مقیاس راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1999) استفاده شد.به منظور تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که کاربران دارای اعتیاد به اینترنت به میزان پایین تری از راهبرد مقابله ای مساله مدار استفاده می کنند و دارای خودکارآمدی پایین تری نسبت به کاربران عادی بودند و این تفاوت ها در سطح 0005/0p= معنی دار بود. علاوه بر این، در سبک هیجان مدار و اجتنابی تفاوت ها معنی دار نبود. نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که به منظور پیشگیری و کاهش آسیب های اعتیاد به اینترنت و سازگاری بیشتر دانشجویان در زمان بروز تنش و فشارهای روانی باید به فراهم نمودن زمینه های تقویت سبک مقابله ای مساله مدار و افزایش خودکارامدی در آنان اقدام نمود. Effective of Cognitive –Behavioral Therapy in Treating Patients with Obesity

هدف: هدف اصلی این پژوهش مدل سازی ساختاری اضطراب کودکان بر اساس متغیرهای والد و کودک بود. روش: روش مطالعه حاضر از نوع همبستگی می باشد. در این پژوهش 279 دانش آموز (150 دختر، 129پسر) 12-13 ساله مدارس شهر تبریز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های شخصیت آیزنگ، حساسیت اضطراب، راهبردهای مقابله ای و نشانه های اضطراب را تکمیل نمودند. همچنین والدین نیز پرسشنامه های رابطه والد-کودک و باورهای والدین را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار لیزرل و SPSS بررسی شدند. یافته ها: نتایج نشان داد ویژگی های شخصیتی کودک، رابطه والد-کودک و باورهای والدین به واسطه متغیر درون زاد اول حساسیت اضطراب و متغیر درون زاد دوم راهبردهای مقابله ای پیش بین معناداری برای نشانه های اضطراب کودک هستند. شاخص برازندگی تطبیقی (05/0= RMSEA) و متوسط باقیمانده استاندارد شده (93/0=CFI) مطلوب شدند. نتیجه گیری: این مدل مشخص می کند که متغیرهای شخصیت، حساسیت اضطراب و راهبردهای مقابله ای کودک و همچنین رابطه والد-کودک و باورهای والدین مسیرهای مهمی در اضطراب کودک هستند.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شفقت خود، هویت و خودشناسی در سلامت روان دانشجویان انجام شد. روش: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه ی آماری پژوهش شامل 375 (208 دختر و 167 پسر) دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی در مقاطع تحصیلی کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در سه گروه فنی و مهندسی، علوم انسانی و علوم پایه بود که به شیوه نمونه گیری طبقه ای بر اساس جدول مورگان انتخاب شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه فهرست نشانگان هاپکینز (2002)، شفقت خود (2003)، هویت (2003) و خودشناسی انسجامی (2008) بوده است. داده های به دست آمده با روش های آماری تی مستقل برای مقایسه دو گروه، ماتریس همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین شفقت خود، هویت و خودشناسی با سلامت روانی رابطه منفی معناداری وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مقیاس شفقت خود (001/0P<)، مقیاس هویت (001/0P<) و مقیاس خودشناسی (05/0P<) قادر به پیش بینی متغیر سلامت روان می باشند. همچنین بین سلامت روان، شفقت خود، هویت و خودشناسی در دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری به دست آمد (01/0P<). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که به هر میزان که فرد از سلامت روان بالاتری برخوردار باشد به همان میزان از شفقت خود، هویت و خودشناسی بیشتری برخوردار است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین سبک های فرزند پروری ادارک شده و مشکلات تصمیم گیری شغلی دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع همبستگی و جامعه ی آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل سال تحصیلی 90-1389 دانشگاه شهید بهشتی بود. با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی 375 دانشجو انتخاب ولی به علت ناقص بودن 15 پرسشنامه کنار گذاشته شد و در نهایت 360 پرسشنامه تحلیل شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های تصمیم گیری شغلی گاتی (1996) و سبک های فرزند پروری مایر (1965) استفاده شد. برای تحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افراد با سبک فرزند پروری ادارک شده ی سهل گیر و مقتدر در مقایسه با افراد با سبک فرزند پروری ادارک شده ی مستبد و سهل انگار از مشکلات تصمیم گیری شغلی کمتری بر خوردارند و تفاوت معناداری بین افراد بین سبک فرزند پروری سهل انگار و مستبد وجود ندارد. همچنین متغیر بعد فرزند پروری محبت- طرد را می توان به عنوان پیش بین ترین بعد سبک فرزند پروری در مشکلات تصمیم گیری شغلی قلمداد کرد. نتیجه گیری: شیوه تربیتی حمایتی والدین در میزان مشکلات تصمیم گیری شغلی نقش دارد. فرزندانی که والدین آنها والدین حمایت گری هستند، بیشتر متمایل به شیوه تربیتی مقتدرانه هستند و از مشکلات تصمیم گیری شغلی کمتری رنج می برند.

هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین اثر بخشی آموزش روان درمانی مثبت نگر بر سخت رویی وشادکامی دانش آموزان در سال تحصیلی 94-93 انجام شده است. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پایه سوم دبیرستانهای دخترانه شهرستان مرند تشکیل می دهد انتخاب نمونه بدین صورت بود که ابتدا با تعدادی از دبیرستانهای دخترانه شهرستان مرند مکاتبه شد و از بین آنها یکی از دبیرستانها حاضر به همکاری شد. پس از مراجعه به این دبیرستان به منظور شناسایی دانش آموزان با علایم شادکامی وسخت رویی پایین، پرسشنامه های شادکامی اکسفورد و سخت رویی کوباسا بر روی کلیه دانش اموزان پایه سوم این دبیرستان اجراشد و دانش آموزانی که سخت رویی وشادمانی آنها پایین تر از سطح متوسط بود، مشخص و از بین آنها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب شد و سپس یک گروه به حکم قرعه به عنوان گروه آزمایش(12نفر) و گروه دیگر به عنوان گروه گواه (18نفر)تعیین شد. متغیر مستقل (آموزش روان درمانی مثبت نگر) روی گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای اجراشد و بعد از آخرین جلسه برای هر دو گروه پرسشنامه های سخت رویی وشادکامی در مرحله پس آزمون اجرا شد. یافته ها: ضمن تایید فرضیه های پژوهش نتایج نشان دادند که آموزش روان درمانی مثبت نگر میزان سخت رویی وشادکامی را دربین دانش آموزان مورد مطالعه افزایش داده است و از نظر آماری نیز معنادارمی باشد(05/0P<). نتیجه گیری: روان درمانی مثبت نگر بر میزان سخت رویی دانش آموزان مورد مطالعه موثر بوده و آن را افزایش داده است؛ همچنین درمانی مثبت نگر میزان شادمانی را نیز بین دانش آموزان مورد مطالعه افزایش داده است

هدف: از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش رویکرد شناختی – رفتاری در افزایش وزن در افراد چاق بوده است. روش: پژوهش از نوع تک آزمودنی بوده است برای انتخاب نمونه ی پژوهش، از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. لذا بر اساس تمایل به شرکت در پژوهش، مصاحبه تشخیصی و ملاک های ورودی از قبل مشخص شده، از میان افراد چاق مراجعه کننده به کلینیک روان شناسی، چهار نفر انتخاب شدند. هر چها ر نفر به صورت گروهی تحت 14 جلسه آموزش تکنیک های شناختی – رفتاری قرار گرفتند. پیش از جلسات درمانی، آزمودنی ها با وزنه دیجیتالی وزن می شدند. سپس برای بررسی ابقای وزن، 4 ماه بعد آزمودنی ها مجددا وزن شدند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که طی 14 جلسه درمان شناختی – رفتاری آزمودنی ها میزان قابل قبولی از وزن خود (حداقل 5 درصد ) را از دست دادند همچنین تغییر بوجود آمده در 4 ماه بعد نیز کماکان ثابت بوده است. نتیجه گیری: درمان شناختی – رفتاری چاقی در کاهش و ابقای وزن موثر بوده است.