راهبردهای مقابله با تنیدگی

هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش راهبردهای مقابله با تنیدگی و رضایت مندی زناشویی بر سلامت عمومی مادران کودکان اتیستیک بود. پژوهش از نوع کاربردی و شیوه ی انجام گرفتن آن همبستگی است. جامعه آماری شامل همه مادران کودکان اتیستیک شهر تهران در سال 1391 بود که از بین آنان 63 نفر از مادران به عنوان شرکت کننده در پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از چهار ابزار پرسشنامه ارتباط اجتماعی (راتر و همکاران، 2003) به منظور تشخیص اختلال اتیستیک، مقیاس های سلامت عمومی (گلدبرگ،1972)، سیاهه مقابله با موقعیت های تنیدگی زا اندلر و پارکر (1990) و مقیاس رضایت مندی همسران افروز (افروز و قدرتی، 1390) در پژوهش به کاربرده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف استاندارد و آمار استنباطی تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین راهبردهای مقابله مسئله مدار و رضایت مندی زناشویی و داشتن سلامت عمومی رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد که راهبردهای مسئله مدار و هیجان مدار توانستند سلامت عمومی را به طور معنادار پیش بینی کرده و راهبرد اجتنابی به طور معنادار توان پیش بینی سلامت عمومی را نداشت. همچنین چهار مؤلفه از مقیاس رضایت مندی زناشویی بهترین پیش بینی کننده های سلامت عمومی مادران بودند. نتایج بیانگر آن است که با وجود آنکه داشتن کودکی با اختلال های اتیستیک تنش هایی برای والدین آنان و به ویژه مادران دارد، داشتن رضایت مندی زناشویی و به کارگیری راهبردهای حل مسئله در مقابله با تنیدگی به عنوان متغیرهای تعدیل گر می تواند به سلامت و بهزیستی روانی آنان کمک نماید.

این پژوهش با هدف پیش بینی خودشفقت ورزی براساس الگوهای ارتباطی خانواده با واسطه گری راهبردهای مقابله با تنیدگی انجام شد. برای اجرای آن 347 نفر (141 پسر و 206 دختر) از دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان به روش نمونه برداری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به مقیاس های الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریتچی، 1994)، راهبردهای مقابله با تنیدگی (کالزبیک، ریجکن، هنگوون و دکر، 2003) و خودشفقت ورزی (ریس، پومیر، نف و ون گوچت، 2011) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه مطابق با مراحل بارون و کنی (1986) نشان داد که گفت وشنود پیش بینی کننده مثبت خودشفقت ورزی است و همنوایی به صورت منفی بر خودشفقت ورزی تأثیر دارد. گفت وشنود راهبرد مسئله محور را به صورت مثبت پیش بینی می کند، اما قادر به تأثیرگذاری بر راهبردهای هیجانی و اجتنابی نیست و همنوایی به صورت منفی بر راهبرد مسئله محور و به صورت مثبت بر راهبردهای هیجانی و اجتنابی تأثیر می گذارد. علاوه بر این، یافته ها نشان داد که راهبرد مسئله محور خودشفقت ورزی را به صورت مثبت و راهبردهای هیجانی و اجتنابی خودشفقت ورزی را به صورت منفی پیش بینی می کند. نتایج حاکی از آن بود که راهبردهای مقابله با تنیدگی در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده و خودشفقت ورزی نقش واسطه ای دارد.

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای مقابله با تنیدگی و خودکارآمدی در کاربران دارای اعتیاد به اینترنت و عادی بود. روش: مطالعه حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اراک و نمونه آماری متشکل از 210 کاربر(108 کاربر دارای اعتیاد به اینترنت و 102 کاربر عادی) از دانشجویان این دانشگاه بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در سال 1393 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی شرر، مقیاس راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1999) استفاده شد.به منظور تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که کاربران دارای اعتیاد به اینترنت به میزان پایین تری از راهبرد مقابله ای مساله مدار استفاده می کنند و دارای خودکارآمدی پایین تری نسبت به کاربران عادی بودند و این تفاوت ها در سطح 0005/0p= معنی دار بود. علاوه بر این، در سبک هیجان مدار و اجتنابی تفاوت ها معنی دار نبود. نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که به منظور پیشگیری و کاهش آسیب های اعتیاد به اینترنت و سازگاری بیشتر دانشجویان در زمان بروز تنش و فشارهای روانی باید به فراهم نمودن زمینه های تقویت سبک مقابله ای مساله مدار و افزایش خودکارامدی در آنان اقدام نمود. Effective of Cognitive –Behavioral Therapy in Treating Patients with Obesity

هدف پژوهش حاضر تعیین تفاوت بین تاب آوری و راهبردهای مقابله با تنیدگی بین داوطلبان شرکت در جنگ ضد داعش و سربازان است. روش پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی داوطلبان و سربازان کُرد در هر سه استان حلپچه، سلیمانی و اربیل اقلیم کردستان عراق بودند که در جنگ ضد داعش شرکت کرده بودند. نمونه این پژوهش باروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس با استفاده از مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و سیاهه راهبردهای مقابله با تنیدگی اندلر و پارکر داده ها جمع آوری شدند و با روش های آماری آزمون تحلیل واریانس چند متغییره تحلیل شدند. یافته های این پژوهش نشان داد از نظر تابآوری تفاوت بین داوطلبان و سربازان وجود نداشت، اما در مقیاس راهبردهای مقابله با تنیدگی در داوطلبان و سربازان تفاوت معنادار یافت شد. از لحاظ سبک مسئله مدار و سبک اجتنابی تفاوت معنا دار بود. بنابراین نتیجه میشود از نظر مقابله ای هیجان مدار تفاوت وجود ندارد. یافته هاى اصلی این پژوهش مؤید آن است که برگزاری دوره های آموزشی ویژه جهت بالابردن تاب آوری و کمک به داوطلبان و سربازان برای کاهش تنیدگی جنگ توصیه می گردد.