پیشرفت های نوین در علوم رفتاری

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی برنامه روان آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی-رفتاری گاتمن بر بهبود دل زدگی زناشویی و باورهای ارتباطی غیرمنطقی زنان متأهل با نگرش به خیانت زناشویی بود. اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-ﭘﺲآزﻣﻮن با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مراجعه کننده به مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره مهرآیین شهر تهران در سال 1397 بودند. 30 نفر زن به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش به مدت هفت نشست 120 دقیقه ای برنامه روان آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی-رفتاری گاتمن را آموزش دیدند. سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های دل زدگی زناشویی پاینز (2003)، پرسشنامه باورهای ارتباطی غیرمنطقی آیدلسون و اپستاین (1982) و پرسشنامه نگرش به خیانت زناشویی واتلی (2008) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره در سطح معنی داری کمتر از 0/05 و نرم افزار SPSS نسخه 24 صورت گرفت. بررسی های آماری نشان داد که دل زدگی زناشویی و باورهای ارتباطی غیرمنطقی پس از برنامه روان آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی-رفتاری گاتمن در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته است (0/05>P). بر اساس یافته های این پژوهش برنامه روان آموزشگری مبتنی بر روی آورد سیستمی-رفتاری گاتمن می تواند شیوه مناسبی برای کاهش دل زدگی زناشویی و باورهای ارتباطی غیرمنطقی زنان متأهل با نگرش به خیانت زناشویی باشد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین اثربخشی آموزش گروهی مدل ABC الیس بر تعلل ورزی دانشجویان بود. روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و با طرح پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه آماری از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند استفاده شد و تعداد نمونه برای هر یک از گروه ها 15 نفر در نظر گرفته شد. ابزار تحقیق پرسش نامه تعلل ورزی تحصیلی سولومون و راث بلوم بود و همچنین برای گروه آزمایش شش جلسه یک ونیم ساعته آموزش گروهی بر اساس مدل ABC الیس ترتیب داده شد. برای تحلیل داده ها (آزمون فرضیات) از آزمون تحلیل کواریانس یک راهه استفاده شد؛ تحلیل کلیه محاسبات این پژوهش با استفاده از نرم افزار تجزیه وتحلیل آماری (SPSS) انجام گرفت. یافته های تحقیق حاکی از آن است که آموزش گروهی مدل ABC الیس بر کاهش میزان تعلل ورزی دانشجویان مؤثر بوده است.

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش همدلی در کاهش دل زدگی زناشویی و افزایش سازگاری در زنان متأهل در شهر تهران می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان متأهلی بود که توسط فراخوان عمومی در سال 1392، دریکی از مناطق تهران (منطقه 4) به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شدند که شامل 30 خانم متأهل بودند و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. افراد هر دو گروه پرسشنامه فرسودگی (دل زدگی) زناشویی پاینز و پرسشنامه سازگاری زناشویی را تکمیل کردند. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، با گروه کنترل بود. گروه آزمایش 8 جلسه ی آموزشی 2 ساعته به شیوه ی گروهی و به صورت هفته 2 بار آموزش مهارت همدلی را دریافت کردند. یک ماه پس از پایان جلسات نیز جلسه پیگیری جهت بررسی تداوم اثر آموزش انجام شد. تحلیل فرضیه ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره بین گروهی و درون گروهی نشان داد که آموزش مهارت همدلی، دل زدگی زناشویی و مؤلفه های آن (خستگی جسمی، خستگی عاطفی و خستگی روانی) را در زنان متأهل کاهش داده و باعث افزایش سازگاری آنان نیز بوده است.

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب برافزایش رضایت زناشویی و عزت نفس جنسی و کاهش تعارضات زناشویی زنان متقاضی طلاق بود. اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع ﻧﻴﻤﻪ آزمایشی و با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به دادگاه محلاتی شهر تهران در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش شامل 30 زن متقاضی طلاق بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 7 جلسه 60 دقیقه ای واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب را آموزش دیدند. سپس از آن ها پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رضایت زناشویی، عزت نفس جنسی و تعارضات زناشویی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و با روش آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب اثربخشی معنی داری برافزایش رضایت زناشویی و عزت نفس جنسی و کاهش تعارضات زناشویی زنان متقاضی طلاق دارد (0/05>P)؛ بنابراین می توان گفت، واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب می تواند به بهبود رضایت زناشویی، عزت نفس جنسی و تعارضات زناشویی زنان متقاضی طلاق بیانجامد.