محمد برکت

مرحوم میرزا حبیب الله شریفی که از نوادگان مرحوم میر سید شریف جرجانی (متوفای 816 قمری) است، در سال 912 قمری املاک متعددی را خریداری و بر حضرت شاه چراغ، احمد بن موسی الکاظم علیهما السلام، وقف و تولیت آن را به پسر بزرگ خود «شاه خلیل الله» واگذار نمود. همچنین، مرحوم میرزا حبیب الله شریفی مدرسه ای بنام حبیبه ساخت و املاکی را بر آن وقف نمود و تولیت مدرسه و املاک موقوف بر آن را به پسر دیگرش «شاه ابوالقاسم» واگذار نمود. بعد از شاه خلیل الله، فرزندش بدیع الزمان تولیت را تا هنگام فوت در سال 1135 بعهده داشته است. چون بدیع الزمان فرزند ذکور نداشته و همچنین فرزند ذکور دیگری از «شاه خلیل الله» وجود نداشته، پس از فوت بدیع الزمان درگیری بر سر تصاحب تولیت آغاز می شود. و هر متولی در دوره تصدی امر تولیت مدعیانی داشته است. در طول سه قرن، بخشی از تاریخ شیراز، گزارش ادعای مدعیان مذکور و استفتاآت ایشان از علما و استشهادیه از اعیان، جهت اثبات گفتارشان بوده است.

محمد مؤمن بن محمد قاسم جزائری شیرازی، در رجب 1074 هجری قمری در شیراز متولد شده، امّا اطلاع دقیقی از تاریخ فوت و آرامگاه وی در دست نیست، فقط می دانیم که در سال 1130 (تاریخ تألیف کتاب «خزانه الخیال») زنده بوده.<br /> محمد مؤمن نزد پدر و اساتید مبرّز شیراز علوم مختلف را فرا گرفته و از سیزده سالگی دست به قلم شده و به تألیف و تصنیف پرداخته و در طول عمر خویش بیش از 40 عنوان کتاب تألیف کرده.<br /> در سن 24 سالگی تصمیم به مهاجرت می گیرد و پس از سفر به شهرهای مختلف ایران و عراق، سرانجام به هند رفته و تا پایان عمر آنجا اقامت می کند.