سیده طاهره موسوی

گسترش روز افزون فضای مجازی شرایط را در دنیای ارتباطات به نسبت گذشته دگرگون کرده است و در این بین جامعه ورزش نیز که جامعه پرمخاطبی محسوب می شود نه تنها نباید از این عرصه عقب بماند بلکه باید شرایط استفاده بهینه از فضای مجازی را برای ایجاد ارتباط منطقی با رسانه ها و مردم فراهم آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رتبه بندی شاخص های استفاده از فضای مجازی برای گسترش ورزش کشور انجام شده است.برای بررسی اولویت بندی شاخص های قابل اهمیت فضای مجازی در رشد ورزش کشور میان دانشجویان دانشگاه پیام نور شهرستان اصفهان 700 نفر از دانشجویان با نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای خوشه ای انتخاب شدند. پرسشنامه تأثیر فضای مجازی بر توسعه ورزش کشور در طیف لیکرت 5 درجه ای طراحی شد. آلفای کرونباخ کل پرسش نامه 78/0 است.نتایج آزمون فریدمن نشان داد که بحث همسان بودن اولویت شاخص ها میان افراد مورد آزمایش قابل قبول نمی باشد. میان دانشجویان و عوامل آموزش و اجرایی دانشگاه عامل فضا و شبکه های مجازی به ترتیب با میانگین رتبه ای 56/3 و 46/3 در رتبه اول و میان اعضای هیأت علمی عامل اطلاع رسانی با میانگین رتبه ای 64/3 در رتبه اول قرار داشت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که امتیاز کلی کاربرد فضای مجازی در توسعه ورزش کشور (776/9=F و در سطح 05/0>p) میان دانشجویان و اعضای اجرایی و آموزشی دانشگاه پیام نور اصفهان به طور معناداری متفاوت است.نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فضای مجازی توانایی توسعه ورزش کشور و ارائه الگو را دارد. فضای مجازی به دلیل جذابیتی که در میان دانشجویان و نیروهای اجرایی و آموزشی دارد، بستر مناسبی را برای فرهنگ سازی توسعه ورزش کشور فراهم می آورد. لذا ضروری است مدیران و برنامه ریزان ورزش کشوربا اتخاذ راهبردهایی مناسب از پتانسیل فضای مجازی برای توسعه ورزش کشور و ارائه الگو استفاده کنند.

دوره صفویه یکی از مقاطع تاریخی است که در آن شاهد رشد اجتماعی، توسعه فرهنگی و رونق اقتصادی در ایران هستیم. تغییرات بنیادین حوزه دینی، طیف وسیعی از تغییرات از جمله نوسازی ساختارهای اجتماعی، گسترش و تعمیق روابط خارجی و گستره مرزهای جغرافیایی این سرزمین را پدید آورد. افزایش آهنگ مراودات فرنگیان با ایران، جهانگردان زیادی را با اهداف سیاسی و تجاری، از اروپا به این دیار کشانید. آدام اولئاریوس یکی از سیّاحانی است که با نگاه تیزبین خود بنیانهای فرهنگی ایران زمین را توصیف نموده است. پژوهش حاضر میکوشد به شیوه تحلیلی-توصیفی به بررسی سفرنامه این سیاح پرداخته از خلال تبیین وضعیت اجتماعی ایران عصر صفوی (بهویژه دوره شاه صفی اول) به بررسی عوامل فرهنگی، اجتماعی، دینی و اقلیمی مؤثّر بر رشد و توسعه صنعت گردشگری در ایران آن روزگار بپردازد. هدف کلی مقاله دستیابی به ریشههای تاریخی، دینی و فرهنگی عدم توسعهیافتگی صنعت توریسم در ایران است که در این نوشتار، از زاویهدید اولئاریوس این موضوع را واکاوی کردهایم.

روزگار صفویان از نگاه جامعه شناسی و انسان شناسی شایسته توجه فراوان است. دوره ای که در آن بنیان های اجتماعی، مذهبی، تاریخی و جغرافیایی این مرز و بوم دستخوش دگرگونی های فراوان گردید. پژوهش حاضر، به بررسی یکی از مهم ترین سفرنامه های دوره صفوی یعنی سفرنامه دلاواله پرداخته تا ضمن بیان گزارشی ملموس از وضعیت اجتماعی ایران عصر صفوی به تحلیل مردم نگاری ایرانیان آن روزگار نیز بپردازد. هدف مقاله پاسخ به این پرسش اصلی است که برخی از مهم ترین ممیزه های فرهنگی ایرانیان که در سفرنامه دلاواله مورد توجه قرار گرفته است، کدامند؟ بنابراین در این پژوهش کوشش شده آداب و رسوم، عقاید و سنن بومی ایران قرن یازدهم هجری، از نگاه یک بیننده فرنگی معرفی گردد، تا از این رهگذر برخی نکات ارزشمند و تازه از فرهنگ کهن ایرانی استخراج شده در مسیر کشف غوامض تاریخی، فرهنگی و ادبی نیز مورد استفاده قرار گیرد.