کاظم استادی

در دو قرن اخیر، برخی فلاسفة اسلامی نظریه ای رواج داده اند که آموزة آن، حکایت از این دارد که بهشت و جهنم چیزی نیست به جز تجسم اعمال و رفتار انسان، که به صورت های گوناگون برای وی ظاهر می شود. این مقاله درصدد آن است تا این آموزه را که مورد مخالفت متکلمین و مورد موافقت فیلسوفان متأخر است پیکره سازی و نقد کند. و در آخر این ادعا را ارائه کند که با فرض این که برخی از اعمال برای انسان مجسم شوند، کیفر و پاداش انسان ها منحصر در تجسم اعمال نیست. همچنین پیرامون این نظریه سؤال هایی مطرح کرده ایم تا قائلین انحصاریِ تجسم اعمال، پاسخ گوی آن باشند.