بهاره ملکی

پژوهش حاضر به بررسی امکان بهبود خروجی های نوآوری ایران با تمرکز بر عوامل اثرگذار بر شاخص انگیزش کارآفرینی با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستمی پرداخته و برای توضیح رابطه مبهم میان کارآفرینی و نوآوری، از شاخص انگیزش کارآفرینی استفاده کرده است. بدین منظور، داده های پژوهش از گزارش های بین المللی کارآفرینی و نوآوری استخراج و سپس روابط علی و معلولی میان متغیرها با استفاده از نرم افزار ونسیم DSS طراحی و در بازه ی زمانی 1387-1419 برای ایران شبیه سازی شد. پس از اعتبارسنجی الگوی پژوهش، سیاست های بهبود شاخص های خروجی های نوآوری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد، برخلاف پژوهش هایی که نشان دادند، فساد به عنوان روان کننده چرخ اقتصاد، محرکه خوبی در جهت افزایش کارآفرینی فرصت گرا از طریق اثرات رشوه، می باشد، رابطه میان فساد با نسبت کارآفرینان فرصت گرا به اجباری، معکوس و دوطرفه است؛ بنابراین، سیاست های کنترل فساد نظیر ثبات سیاسی اثر قابل توجهی بر بهبود امتیاز شاخص انگیزش کارآفرینی و خروجی های نوآوری دارند. این پژوهش نشان می دهد در زمان اعمال سیاست های حمایتگر نظیر آزادی کسب وکار، رقابت، فساد را کاهش می دهد. چراکه کارآفرینان فرصت گرا، با تشدید رقابت محلی منجر به کاهش اخذ رانت توسط مقامات دولتی می شوند؛ بنابراین کارآفرینی فرصت گرا نسبت به اجباری، شرایط ارتقاء رقابت، تغییرات نهادی و کنترل فساد را فراهم می سازد و منجر به ارتقاء نوآوری می شود.

سنجش عملکرد مالی، ابزار مهمی برای ارزیابی و هدایت راهبردها، پروژه ها و تصمیم های راهبردی سازمان ها شناخته شده است. از آنجا که ارزیابی عملکرد مالی، ابعادی چندگانه و ماهیتی پویا و وابسته به زمان دارد، این پژوهش با استفاده از رویکرد پویایی شناسی سیستمی و به کارگیری نرم افزار Vensim DSS در یک افق 15ساله، عملکرد سیستم مالی شرکت تولیدکننده شن و ماسه ای (سهامی خاص) را الگوسازی و شبیه سازی می کند که قصد افزایش ظرفیت تولیدی را دارد. درواقع، هدف اصلی پژوهش، ارزیابی مقرون به صرفه بودن افزایش ظرفیت تولیدی نسبت به ظرفیت فعلی شرکت و شناخت سناریوهای مناسب برای بهبود عملکرد سیستم مالی است. نتایج پژوهش نشان داد پروژه افزایش ظرفیت تولیدی مقرون به صرفه است. سناریوهای جسورانه و میانه روی مدیریت حساب های دریافتنی و پرداختنی در وضعیت فعلی و سناریوهای محافظه کار و میانه رو در وضعیت افزایش ظرفیت تولیدی، به روند افزایشی متغیرهای سیستم مالی منجر می شود. کارشناسان مالی می توانند از الگوی مدّنظر به عنوان ابزاری برای حمایت و پشتیبانی از برنامه های توسعه شرکت و مدیریت عملکرد سیستم مالی استفاده کنند.

اثرات مالیات بر فعالیت های اقتصادی از مهمترین موضوعات مالیه عمومی است. این موضوع که سیستم های مالیاتی موجود ممکن است انگیزه سرمایه گذاری را کم کند و در نتیجه استانداردهای زندگی آینده را کاهش دهد، یک نگرانی مهم است. ساختار نظام مالیاتی علاوه بر تاثیر بر انباشت سرمایه می تواند اثرات دیگری نیز بر توسعه مالی و رشداقتصادی داشته باشد. در این تحقیق تاثیر مالیات عایدی سرمایه بر انباشت سرمایه، توسعه مالی و رشداقتصادی طی دوره زمانی 2014-1970 با استفاده از سیستم معادلات همزمان و به روش GMM در ایران مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج تحقیق نشان می دهد که افزایش نرخ رشد مالیات عایدی سرمایه با سه وقفه، نرخ رشد انباشت سرمایه فیزیکی را افزایش می دهد. همچنین افزایش نرخ رشد مالیات عایدی-سرمایه با سه وقفه، نرخ رشد توسعه مالی را کاهش و نرخ رشداقتصادی را افزایش می دهد. مقدار آماره J و مقدار احتمال آماره خی دو نشان می دهد که متغیرهای ابزاری وارد شده در سیستم معادلات همزمان همگی معتبر می باشند و تمامی الگوها به درستی تخمین زده می شوند.

این تحقیق اثرات ناشی از باز بودن تجارت بر نابرابری درآمد، در ایران و ده شریک اصلی تجاری ایران را طی سال های 2006-1990 مورد بررسی قرار میدهد. الگوی اقتصاد سنجی مورد استفاده در این تحقیق الگوی اسپیلمبرگو و لندنو (1999) است که برای بررسی تاثیر باز بودن تجارت بر نابرابری درآمد، با استفاده از موجودی نسبی عوامل تولید برآورد می گردد. لازم به ذکر است که در این تحقیق موجودی عوامل تولید شامل سرمایه فیزیکی، زمین زراعی و منابع انسانی است، به طوریکه منابع انسانی شامل نیروی کار تحصیل نکرده، نیروی کار با تحصیلات ابتدایی و نیروی کار با تحصیلات عالی است. این الگو با روش داده های تابلویی طی سال های2006-1990 برآورد شده است. نتایج بیان گر این مطلب هستند که باز بودن تجارت نابرابری را در کشورهایی که از نیروی کار تحصیل کرده کمتری برخوردارند، افزایش میدهد.