رضا یوسفی زنوز

پایداری زنجیره تامین یک ضرورت برای کسب و کارها در دنیای امروز است تا سازمان ها علاوه بر هدف اقتصادی به اهداف اجتماعی و زیست محیطی نیز توجه داشته باشند. از این رو و بمنظور حصول اطمینان از تحقق این اهداف، اندازه گیری عملکرد پایداری زنجیره تامین امری اجتناب ناپذیر محسوب می شود. مساله ارزیابی عملکرد پایداری زنجیره تامین از یک سو تحت تاثیر تعارضات منافع ذاتی میان اهداف پایداری است که باعث تشدید پیچیدگی این مساله می شوند و از سوی دیگر می بایست بگونه ای برنامه ریزی شده باشد تا قابلیت ارائه دانش کافی از وضعیت عملکرد هم پایداری زنجیره تامین و هم عملکرد در هر یک از اهداف پایداری را داشته باشد. در این مطالعه یک مدل ریاضی ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و تئوری بازی برای ارزیابی کارایی زنجیره تامین پایدار و کارایی اهداف پایداری با در نظرگرفتن موازنه نسبی میان اهداف پایداری ارائه شده است. موازنه نسبی میان اهداف پایداری با بازی چانه زنی نش در مدل پیشنهادی بگونه ای فرموله بندی شده است که قابلیت ارائه نتایج همزمان مربوط به عملکرد سراسری پایداری زنجیره تامین و همچنین عملکرد هر یک از اهداف پایداری فراهم شود. همچنین عملکرد مدل ارائه شده تحت یک مطالعه موردی برای محصولات یک شرکت داروسازی ایرانی مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج اجرای مدل حاکی از آن است که مدل پیشنهادی اولا قابلیت ارائه مقادیر کارایی در سطوح مورد انتظار را دارد و ثانیا دانش لازم و کافی را در مقایسه میان کارایی پایداری زنجیره تامین و کارایی اهداف پایداری در محصولات کارا و ناکارا ایجاد می نماید.

سرعت بالای پیشرفت فناوری و اهمیت اکتساب فناوری های نوین باعث گردیده تا کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته برای برطرف کردن ضعف خود و کسب مزیت های رقابتی به دنبال انتقال فناوری از کشورهای صاحب آن باشند. در این زمینه، رویکرد کشورهای توسعه یافته که تمایل به حفظ و یا انتقال فناوری به کشورهایی که دارای منافع سیاسی- اقتصادی مشابهی هستند، سبب شده است تا انتقال فناوری و روش های موثر آن به یکی از موضوعات مهم دهه اخیر تبدیل گردد. برای کسب و انتقال فناوری های گوناگون از کشورهای توسعه یافته به کشورهای مقصد راهکارهای متفاوتی می تواند مدنظر قرار گیرد. تصمیم گیری در مورد انتخاب موثرترین روش انتقال فناوری عموما براساس معیارهای متفاوت(و گاهی متناقض) و همچنین زیرمعیارهای فراوان صورت می گیرد. در این تحقیق، با توجه به سطوح فناوری ساخت توربین های بادی در ایران و همچنین رویکرد کشورهای دیگر نسبت به آن، روش های مرسوم انتقال فناوری براساس نظرات نخبگان و شرکت های سازنده قطعات توربین های بادی تعیین گردیده است. سپس با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) اهمیت نسبی معیارها، زیرمعیارها و گزینه های انتقال فناوری مشخص گردیده و در نهایت مهندسی معکوس به عنوان برترین گزینه برای پیاده سازی در صنعت انرژی باد ایران انتخاب می شود. نتایج این مطالعه می تواند مورد استفاده تصمیم گیرندگان انرژی باد کشور جهت پیشرفت فناوری در زمینه طراحی و ساخت توربین های بادی قرار گیرد.

هدف تحقیق پاسخ به ریسک جبران خدمات منابع انسانی در صنعت بیمه ایران می باشد. با مطالعه نظام مند ادبیات تحقیق و مصاحبه با 15 نفر برمبنای نمونه گیری گلوله برفی، نسبت به شناسایی ریسک هایجبران خدمات منابع انسانی اقدام و بعد از غربالگری بر مبنای دلفی فازی، نسبت به پاسخ به ریسک، با روش نگاشت شناختی فازی اقدام گردید. انعطاف ناپذیری جبران خدمات، مرکزی ترین عنصر نگاشت شناختی ریسک جبران خدمات منابع انسانی صنعت بیمه ایران شناسایی گردید. در گام بعدی اثر سیاست های مختلف کنترل ریسک در عناصر نگاشت، در سه دسته سناریو بررسی گردید. بعد از کنترل یک عامل به عنوان عنصرکلیدی و عدم تأثیرگذاری آن در کل نگاشت، نهایتا با سیاست کنترل عناصر کلیدی نگاشت، هفت عنصرکلیدی دارای بیشترین درجه مرکزیت شامل انعطاف ناپذیری جبران خدمات، عدم رضایت کارکنان، عدم شفافیت، نابرابری داخلی و خارجی، عدم همراستایی پرداخت و عملکرد، عدم تعادل بین مشوق های کوتاه و بلندمدت و عدم جبران رفتارهای فرانقش کارکنان انتخاب و با هدف کنترل کامل این عناصر در بردار حالت اولیه، مقادیر متناظر با این عناصر معادل صفر در نظر گرفت. نتایج بیانگر آن است که با کنترل عناصر کلیدی نگاشت، نگاشت کل دچار تغییراتی می شود و ریسک جبران خدمات کاهش می یابد.