محمد هدایتی

هدف: این مقاله درپی  تبیین این نظریه است که اخلاق، با وجود ماهیت مستقل از دین، وابستگی معرفتی و انگیزشی به دین دارد و همچنین عبودیت و بندگی را  به عنوان اصلی مهم  در جهت وابستگی اخلاق به دین معرفی کند. روش: روش این مقاله توصیفی، از نوع تحلیل اسنادی می باشد. یافته ها :   اخلاق نه جزیی از دین و نه متباین و متعارض با آن است؛ بلکه هر کدام از دین و اخلاق را دارای هویتی مستقل می داند که ارتباط و نسبتی بین آنها وجود دارد.  نتیجه گیری: عبودیت نه تنها باعث پرهیز از انجام محرمات می شود بلکه در تحقق ارزش های اخلاقی مؤثر است.