صابر محسنی

صابر محسنی

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین

فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۳ مورد از کل ۳ مورد.
۱.

معرفی کتاب خودترجمۀ ادبی: دورنماهای نظری

نویسنده:

کلیدواژه‌ها: خود-ترجمه نقد ترجمه ترجمۀ ادبی نویسنده-مترجم مترجم

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۷۵ تعداد دانلود : ۳۸۶
در این مقاله به معرفی و بررسی کتاب خودترجمۀ ادبی: دورنماهای نظری پرداخته می شود که دربرگیرندۀ ده مقالۀ ارائه شده در همایشی به همین نام می باشد که در سال 2012 در دانشگاه اودین ایتالیا برگزار شده است. خودترجمه به عنوان «ترجمه ای که یک نویسنده از اثر خود به زبان دیگر ارائه می کند» تعریف شده است. این کتاب شامل دو بخش است که به ترتیب با رویکردهای بیرونی (عوامل تاریخی، اجتماعی و ...) و رویکردهای درونی (که متن و مؤلف را در مرکز مطالعه قرار می دهند) به بررسی جنبه های مختلف خودترجمۀ ادبی می پردازند.
۲.

بررسی ریتم در ترجمه های فارسی آثار کریستیان بوبن مورد مطالعه: ترجمه ی مهوش قویمی از Geai و Isabelle Bruges (ابله محله) و ( ایزابل بروژ)(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلیدواژه‌ها: ریتم ترجمه ی ریتم مهوش قویمی کریستیان بوبن هانری مشونیک

تعداد بازدید : ۴۶۸ تعداد دانلود : ۵۳۱
این مقاله به بررسی ریتم در ترجمه های مهوش قویمی از آثار کریستیان بوبن می پردازد. بوبن اندیشه ای ساده و صمیمانه را در قالب سبکی ساده و فارغ از جمله های پیچیده و کلمه های پرطمطراق بیان می کند؛ نوشته های او سرشار از جمله های کوتاهی است که ریتم آرام یا تند آن ها بیانگر احساس و اندیشه ی شخصیت هاست. از دیدگاه هانری مشونیک هر متن ریتم خاص خود را دارد که نقشی اساسی در معنازایی آن ایفا می کند؛ وظیفه ی مترجم کشف عناصر معنازایی در متن اصلی و سپس بازآفرینی آن در ترجمه است که مشونیک از آن به عنوان «مطابقت بوطیقایی» (Concordance poétique) بین متن اصلی و ترجمه یاد می کند. بررسی ترجمه ی دو داستانِ ابله محله و ایزابل بروژ نشان می دهد هرچند مترجم به دلیل تفاوت های زبانی یا رعایت قواعد درست نویسی گاهی از ریتم متن اصلی فاصله گرفته اما در بازآفرینی ریتم و نشانه های شفاهیت (Oralité) متن موفق شده است.
۳.

Etude de la vision carnavalesque du monde dans La Maison des Idris de Ghazaleh Alizadeh basée sur la méthode de Bakhtine(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: Alizadeh Bakhtine ambivalence carnaval La Maison des Idris polyphonie discursive

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷ تعداد دانلود : ۱۲
Chez Bakhtine, c’est le carnaval, défini comme événement populaire critique dirigé contre le sérieux de la culture officielle, qui constitue le point de départ de la théorie du roman. Les caractéristiques de l’événement carnavalesque sont l’ambivalence, la polyphonie et le rire. L’ambivalence carnavalesque n’admet pas la valeur absolue et rend relative toutes les valeurs. Avec les valeurs contradictoires accouplées par le carnaval sont réunis des discours incompatibles issus de ces valeurs qui font naître une structure ouverte et polyphonique. Et enfin, le sérieux de la culture dominante est nié par la bouffonnerie et par le caractère clownesque du carnaval. Mais dans la société moderne, le carnaval s’est transformé en événement folklorique ou touristique. Donc, on peut se demander sur la pertinence et l’actualité de la théorie bakhtinienne. À travers cette recherche, on s’interroge sur les origines et les caractéristiques de l’ambivalence carnavalesque dans La Maison des Idris en tant que roman contemporain. Nous allons démontrer comment Ghazaleh Alizadeh a créé un roman polyphonique et dialogique dans lequel les voix des personnages, comme autant d’instances discursives, se confrontent dans une contradiction et une ambivalence permanente.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان