پانته آ جهانگیر

پانته آ جهانگیر

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین

فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۲۴ مورد از کل ۲۴ مورد.
۲۱.

مدل پیش بینی پریشانی روان شناختی بر اساس تنظیم هیجانی با میانجی گری سازگاری با ناباروری در زنان نابارور(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: پریشانی روان شناختی تنظیم هیجانی زنان نابارور سازگاری با ناباروری

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۴ تعداد دانلود : ۱۸۸
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل پیش بینی پریشانی روان شناختی بر اساس تنظیم هیجانی با میانجی گری سازگاری با ناباروری در زنان نابارور صورت پذیرفت. روش پژوهش، توصیفی- همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری رویان شهر تهران در سه ماهه تابستان سال 1398 بود. نمونه آماری شامل 350 زن نابارور بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه های سازگاری روانی- اجتماعی با بیماری دروگیتس، تنظیم هیجانی گارنفسکی و همکاران و پریشانی روان شناختی بود. تحلیل داده ها با استفاده از الگویابی معادلات ساختاری و در نرم افزار SPSS و AMOS ویراست 23 صورت گرفت. نتایج نشان داد تنظیم هیجانی مثبت و منفی و سازگاری با ناباروری بر پریشانی روان شناختی زنان نابارور دارای اثر مستقیم معنادار هستند (01/0>p). علاوه بر این، نتایج بوت استراپ نشان داد که سازگاری با ناباروری در رابطه بین تنظیم هیجانی مثبت و منفی با پریشانی روان شناختی زنان نابارور دارای نقش میانجی گری معنادار است (01/0>p). در نهایت الگوی پیشنهادی از برازش مناسبی برخوردار بود. با توجه به نقش میانجی معنادار سازگاری با ناباروری لازم است که درمانگران بالینی با بکارگیری روش های درمانی روان شناختی کارآمد، سازگاری روانی-اجتماعی زنان نابارور را بهبود بخشند.
۲۲.

مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و درمان فراشناخت بر ابرازگری هیجانی زنان متعارض(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ابرازگری هیجانی فراشناخت زنان متعارض طرح واره درمانی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۰۴ تعداد دانلود : ۱۰۴
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی طرح واره درمانی و درمان فراشناخت بر ابرازگری هیجانی زنان متعارض انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل تمام زنان متعارض مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و خدمات روان شناختی منطقه 1 شهر تهران در سال 1402 بود که از بین آنها 45 زن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه جایگذاری شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه تعارضات زناشویی ثنایی (1379،MCQ ) و پرسشنامه ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (1990، EEQ) بود. مداخله ی مبتنی بر طرح واره درمانی و درمان فراشناخت در 8 جلسه دوساعته، هفته ای دو بار به صورت گروهی برای گروه آزمایش اول و دوم اجرا شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد بین میانگین پیش آزمون و پس آزمون سه گروه در ابرازگری هیجانی (ابراز هیجان مثبت، ابراز هیجان منفی و ابراز صمیمیت) در سطح معناداری 05/0P< تفاوت معناداری وجود داشت و علاوه بر این بین پس آزمون و پیگیری تفاوت معناداری در سطح 05/0P< مشاهده نشد. همچنین بین میانگین پس آزمون و پیگیری در دو گروه آزمایش تفاوت معناداری در سطح 05/0P< وجود داشت. از یافته های فوق می توان نتیجه گرفت که طرح واره درمانی نسبت به درمان فراشناختی از اثربخشی بیشتری برخوردار است.
۲۳.

The Effectiveness of Forgiveness Therapy on Psychological Distress and Psychological Flexibility in Women with Marital Conflicts(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: Forgiveness therapy Psychological distress psychological flexibility

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰ تعداد دانلود : ۱۴
Objective: The present study aimed to investigate the effectiveness of forgiveness therapy on psychological distress and psychological flexibility in women with marital conflicts. Methods: The research method was quasi-experimental, with a pre-test-post-test design and a control group. The statistical population included all women with marital conflicts who referred to health centers in District 3 of Tehran in 2022. The sample consisted of 30 women who scored lower in psychological flexibility and distress tolerance. They were selected through non-random voluntary sampling and were randomly assigned to experimental and control groups. Data were collected using the Distress Tolerance Scale by Simons and Gaher (2005) and the Psychological Flexibility Questionnaire by Dennis and Vander Wal (2010) in both pre-test and post-test stages. The session content was prepared according to the forgiveness therapy model by Enright and Fitzgibbons (2015). Data were analyzed using descriptive statistics and covariance analysis. Findings: The results of the covariance analysis indicated that the mean scores of psychological distress and psychological flexibility and their components in the experimental group significantly decreased compared to the control group (P = 0.05). Conclusion: Therefore, forgiveness therapy was effective in reducing psychological distress and enhancing psychological flexibility in women with marital conflicts.
۲۴.

The Effectiveness of Schema-Based Parenting Training on Parenting Stress, and Parent-Child Interaction Quality in Mothers of Children Aged 4 to 12 Years(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: Parenting schema stress Parent-child interaction mothers

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷ تعداد دانلود : ۹
Objective: The present study aims to determine the effectiveness of schema-based parenting training on parenting stress, and the quality of parent-child interactions among mothers of children aged 4 to 12 years. Methods: This research is applied in nature and semi-experimental with a pre-test, post-test, and one-month follow-up design with a control group. The statistical population included mothers of children aged 4 to 12 years who visited counseling centers in District 1 of Tehran. From this population, 45 individuals were selected through convenience sampling and randomly assigned to two groups of 15 (schema-based parenting training and control group). Data were collected using the Pianta Parent-Child Interaction (1994) and the Abidin Parenting Stress Index (1984). Schema-based parenting training, which encompasses educational topics, was delivered to the mothers in 8 weekly sessions, each lasting 90 minutes. For data analysis, which involved two experimental groups and one control group across three time points, a mixed ANOVA with repeated measures was utilized, and the data were analyzed using SPSS 25 software. Findings: The results showed that schema-based parenting training significantly affected parenting stress symptoms (F=30.383, P=0.001, η²=0.52) and the quality of parenting interactions (F=7.057, P=0.002, η²=0.201). Conclusion: It can be concluded that schema-based parenting training effectively reduces parental stress symptoms, and the persistence of the training effect during the follow-up phase indicates the intervention's lasting impact on parental stress.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان