صادق بای

زمینه: تحقیقات به ارتباط بین تعهد سازمانی، باورهای خودکارآمد پنداری و ویژگی های شخصیتی معلمان اشاره دارد. با توجه بر این آیا می توان فرسودگی شغلی را بر اساس تعهد سازمانی، باورهای خودکارآمد پنداری و ویژگی های شخصیتی پیش بینی کرد؟ هدف: هدف پژوهش حاضر طراحی مدل ساختاری برای پیش بینی فرسودگی شغلی بر اساس تعهد سازمانی و باورهای خودکارآمد پنداری با میانجی گری ویژگی های شخصیتی معلمان شهرستان رامیان بود. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، به طور خاص مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش، معلمان سه مقطع ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم بود که شامل 650 نفر بودند. حجم نمونه طبق نظر هویت و کرامر (2004) برای هر متغیر و مؤلفه های آن (20-40) در نظر گرفته شد. همچنین پژوهشگر به منظور افزایش درستی یافته ها، 400 نفر برای نمونه در نظر گرفت. محقق با لحاظ کردن نسبت پراکندگی جمعیت معلمان در هر یک از سه مقطع، از بین 117 مدرسه، تعدادی مدرسه را به صورت تصادفی انتخاب کرد. در پایان تعداد 50 پرسشنامه به علت مخدوش شدن کنار گذاشته شد. برای انجام این پژوهش از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش (1981)، تعهد سازمانی آلن و مه یر (1991)، باورهای خودکارآمد پنداری جروسالم و شوارزر (1992) و پنج عاملی شخصیت کاستا و مگ گری (فرم کوتاه)(1985) استفاده شد . یافته ها : نتایج نشان داد که متغیر تعهد سازمانی بر فرسودگی شغلی تأثیر معکوس دارد. همچنین متغیر باورهای خودکارآمد پنداری بر فرسودگی شغلی تأثیر معکوس دارد. ویژگی های شخصیتی بر فرسودگی شغلی تأثیر معکوس دارد. بین تعهد سازمانی و فرسودگی شغلی از طریق ویژگی های شخصیتی رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین باورهای خودکارآمد پنداری و فرسودگی شغلی از طریق ویژگی های شخصیتی رابطه معناداری وجود دارد. (0/001 P< ). نتیجه گیری : نتایج پژوهش نشان دادکه تعهد سازمانی و باورهای خودکارآمد پنداری و ویژگی های شخصیتی قادر به پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان بودند. مطابق با یافته ها، می توان با برگزاری کارگاه های آموزشی و دورهای ضمن خدمت و همچنین تغییر در شیوه گزینش افراد متناسب با ویژگی های شخصیتی و باورهای خودکارآمد پنداری و تعهد سازمانی، تا حدودی از فرسودگی شغلی معلمان کاست.

زمینه: تحقیقات نشان دهنده مراجعه روزافزون زوجین به روان درمانگری های مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان برای مشکلات تنیدگی و سازش نایافتگی است. آیا می توان با مقایسه این دو درمان گفت کدامیک اثربخشی بیشتری دارد ؟ هدف: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان برتنیدگی و احساس پیوستگی و بهبود سازش یافتگی در همسران شهر تهران در سال 1398 بود . روش: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری همسران مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره خانواده در شهر تهران بوده اند. تعداد 30 زوج به صورت نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در دوگروه آزمایش و یک گروه گواه گمارده شدند (هر گروه 10 زوج). ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سازش یافتگی زناشویی اسپانیر (1976)، مقیاس پیوستگی آنتونوسکی (1993) و مقیاس افسردگی، اضطراب و تنیدگی-21 لاوی باند (1995) بوده است. دو پروتکل زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد (جانسون، 2004) و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان (ایزدی و عابدی (1392) برای دو گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام گرفت. تحلیل داده ها با استفاده از روش کوواریانس انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زوج درمانگری مبتنی بر پذیرش و تعهد و زوج درمانگری متمرکز بر هیجان به طور معنی داری بر تنیدگی، احساس پیوستگی و بهبود سازش یافتگی همسران اثربخش بوده اند (0/001> p ). نتیجه گیری: مداخلات و پروتکل های زوج درمانگری در محیط های مشاوره در هر دو درمان اثربخش بود.