محسن باقریان فرح آبادی

لزوم توجه به افزایش درآمدزایی در کشور و اهمیت و جایگاه گردشگری ورزشی در این زمینه، توجه به این مهم را بیش از پیش ضرورت می بخشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و اولویت بندی موانع و آشنایی با الگوی ساختاری تفسیری موانع فراروی توسعه گردشگری ورزشی ایران است. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ که با رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) انجام شده است، در بخش کیفی از نوع اکتشافی و در بخش کمی به صورت پیمایشی است. جامعه آماری کیفی، که دربردارنده 15 نفر از خبرگان گردشگری، گردشگری ورزشی، و مدیریت ورزشی بوده است، براساس نمونه گیری هدفمند، و جامعه آماری در سطح کمی که 379 نفر از مربیان و داوران، دست اندرکاران و مدیران ارشد برگزاری مسابقات، بازیکنان، و تماشاچیان را دربر می گیرد، به صورت تصادفی گزینش شده اند. در این پژوهش، با مرور اسناد و مدارک و مصاحبه با خبرگان، موانع گردشگری ورزشی ایران، شناسایی و براساس پرسش نامه محقق ساخته رتبه بندی شد و سپس، روابط بین موانع با استفاده از روش الگوسازی ساختاری تفسیری، تعیین شد. با توجه به نتایج به دست آمده، 8 مانع به عنوان مهم ترین موانع، شناسایی شدند. پس از تعیین این موانع هشت گانه، میزان اثرپذیری و اثرگذاری آن ها با استفاده از روش تحلیل میک مک بررسی شد که براساس نتایج به دست آمده، موانع دولتی و قانونی با قدرت نفوذ 8، بالاترین تأثیر را بر موانع دیگر عدم توسعه گردشگری ورزشی داشته اند. نتایج این پژوهش به سیاست گذاران کمک می کند تا خط مشی ها و راهبردهای هوشمندانه تری اتخاذ کنند.

هدف از اجرای این تحقیق، بررسی نقش بازاریابی رسانه های اجتماعی در رابطه علّی عشق به برند و بازاریابی ویروسی در مشتریان برندهای منتخب پوشاک ورزشی است. این تحقیق ازنظرهدف کاربردی، و از نظر ماهیت از نوع همبستگی است که به روش میدانی انجام شد.جامعه آماری تحقیق، کلیه ی مشتریان نمایندگی های4 برند ورزشی عضو صفحه ی اینستاگرام آن برند بوده اند. حجم نمونه 384 نفربرآوردشدکه به روش نمونه برداری احتمالی چند مرحله ای انتخاب گردید.دربخش آماراستنباطی از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف،ضریب همبستگی پیرسون وآزمون مدلسازی معادلات ساختاری به منظورآزمون فرضیات استفاده شد.سطح معنی داری برای تمامی تجزیه وتحلیل ها 05/0P< در نظر گرفته شد.نتایج نشان داد،عشق به برند بربازاریابی رسانه های اجتماعی و بازاریابی ویروسی اثر داشته و (p ≤0/01 ،9/20 = t) توانایی پیش بینی بازاریابی ویروسی را دارد. براساس نتایج ضریب بتا، به ازای یک انحراف استاندارد افزایش در عوامل عشق به برند،بازاریابی ویروسی (0/43) افزایش می یابد همچنین عشق به برند (P ≤0/01 ، 4/47 = t) توانایی پیش بینی بازاریابی رسانه های اجتماعی را دارد. ازطرفی ضریب بتا، به ازای یک انحراف استاندارد افزایش در عوامل عشق به برند،بازاریابیرسانه های اجتماعی(0/22) افزایش می یابد. لذا می توان افراد علاقه مند به برندرا به سوی شبکه های اجتماعی و فعالیت ویروسی آنها تشویق نمود.بر همین اساس برندهای ورزشی می توانند باافزایش میزان مشارکت با مشتریان خود زمینه های رفتارویروسی راتقویت نمایند چرا که ایجاد محتواهای چالشی، پست های نظرسنجی عواملی هستند که می توانندرفتارویروسی را تقویت نمایند.

هدف اصلی این پژوهش، تعیین تأثیر گرایش کارآفرینانه و بازارگرایی بر عملکرد مالی باشگاه های ورزشی خصوصی شهر تهران بود. در این پژوهش همبستگی (از نوع مدل یابی معادلات ساختاری)، 224 باشگاه ورزشی خصوصی با استفاده از روش تصادفی طبقه ای نسبتی، ازبین 513 باشگاه شهر تهران انتخاب شدند و مدیران آن مقیاس گرایش کارآفرینانه (هاگس و مورگان، 2007) و مقیاس بازارگرایی (نارور و اسلاتر، 1990) را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری در سطح اطمینان 95 درصد تحلیل شدند. براساس نتایج، ابعاد و سطح کلی گرایش کارآفرینانه (خطرپذیری، نوآوری، پیشگامی، رقابت تهاجمی، استقلال کاری) و بازارگرایی (مشتری مداری، رقیب مداری و هماهنگی میان وظیفه ای)، دارای روابط دوسویه معنادار، مثبت و درحد متوسط تا قوی با عملکرد مالی باشگاه های ورزشی خصوصی هستند. گرایش کارآفرینانه به صورت مستقیم و غیرمستقیم، از مسیر بازارگرایی اثر معنادار و مثبتی بر عملکرد مالی دارد و گرایش کارآفرینانه و بازارگرایی درمجموع 58 درصد از تغییرات عملکرد مالی را تبیین می کنند. طبق یافته ها، گرایش کارآفرینانه به ویژه گرایش به نوآوری و پیشگامی به همراه راهبرد بازارگرایی به ویژه مشتری مداری می تواند عملکرد باشگاه های ورزشی خصوصی را ارتقا دهند.