ارزیابی ویژگی های شخصیتی مربیان حرفه ای ورزش های گروهی و انفرادی بر اساس مدل پنج عاملی شخصیت
حوزههای تخصصی:
ویژگی های شخصیتی نقش بسزایی در عملکرد مربیان ورزشی دارند و می توانند بر سبک مربی گری، کیفیت تعامل با ورزشکاران و موفقیت حرفه ای آنان تأثیر بگذارند. با توجه به تفاوت های ماهیتی بین ورزش های گروهی و انفرادی، شناخت ویژگی های شخصیتی مربیان ضروری است. از این رو، هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های شخصیتی مربیان حرفه ای ایران بر اساس مدل پنج عاملی شخصیت در دو حوزه ورزش های گروهی و انفرادی بود. این مطالعه با روش علی-مقایسه ای و به صورت مقطعی (شش ماهه) در سال 1403 انجام شد. نمونه پژوهش شامل 28 مربی حرفه ای (14 مربی ورزش های گروهی و 14 مربی ورزش های انفرادی) شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای ارزیابی ویژگی های شخصیتی، از نسخه کوتاه پرسشنامه نئو (NEO-FFI) استفاده شد. داده ها نیز با آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS-21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مربیان ورزش های گروهی به طور معناداری از سطح بالاتری برون گرایی، تجربه پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی برخوردار بودند. این در حالی است که مربیان ورزش های انفرادی سطح پایین تری از روان رنجوری داشتند (0.05 >p). تفاوت های مشاهده شده بین دو گروه، با محاسبه اندازه اثر کوهن و توان آزمون بالا نیز تأیید شد. از یافته ها می توان استنباط کرد که مربیان حرفه ای ورزش های گروهی برای ایفای نقش مؤثر خود از ویژگی های شخصیتی اجتماعی تر و سازگارتر استفاده می کنند، درحالی که مربیان حرفه ای ورزش های انفرادی، پایداری هیجانی بیشتری از خود نشان می دهند. این نتایج می تواند به عنوان مبنای علمی در فرآیند انتخاب، آموزش و توسعه مهارت های مربیان به کار گرفته شود و منجر به بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران شود