محمدحسن فردوسی

هدف این پژوهش تعیین تأثیر رهبری اخلاقی و کار گروهی بر توانمندسازی معلمان تربیت بدنی بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، از نوع کاربردی، از حیث نوع روش، توصیفی و همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل همه معلمان تربیت بدنی استان لرستان به تعداد 1170 نفر بود که در نیمسال دوم سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به کار بودند. با توجه به جدول کرجسی و مورگان (1970) و ملاک های ورود و خروج از پژوهش، 120 نفر به عنوان نمونه پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. در این پژوهش از سه پرسشنامه سنجش رهبری اخلاقی براون و تورینو و هریسون (2005)، پرسشنامه کار گروهی تیمی لنچیونی (2000) و پرسشنامه توانمندسازی روان شناختی وتن و کمرون (1998) استفاده شد. به منظور بررسی و آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل عاملی و رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها نشان داد که رهبری اخلاقی و کار گروهی بر توانمندسازی معلمان تربیت بدنی تأثیر معناداری دارد. به طورکلی می توان گفت، رهبران اخلاقی با نگرش منصفانه و انسانی خود و تشویق کارکنان به کار گروهی، زمینه را برای توانمندسازی افراد با رویکردهای مختلف، فراهم کنند؛ بنابراین پیشنهاد می شود مدیران با دادن استقلال و آزادی عمل بیشتر و مشارکت دادن معلمان در تصمیم گیری ها، زمینه های لازم برای توانمندسازی معلمان را فراهم آورند تا آنان در نقش خود احساس شایستگی و معناداری کنند. همچنین زمینه های لازم برای بروز استعدادها و خلاقیت معلمان را فراهم آورند و فضای لازم برای مشارکت آن ها در کارهای گروهی را مهیا کنند. 

هدف این پژوهش، طراحی الگوی درآمدزایی هیئت های ورزشی جمهوری اسلامی ایران بود. روش پژوهش از نوع مطالعات کیفی با رویکرد نظریه داده بنیاد بود. گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد صورت گرفت. پس از انجام 22 مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با جامعه آماری تحقیق، مقوله های اصلی پس از تکمیل فرایند کدگذاری استخراج گردید. جامعه آماری شامل روسا و اعضای هیئت رئیسه فدارسیون ها و هیئت های ورزشی، مسئولان آشنا به درآمدزایی در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک، صاحب نظران و محققان حیطه منابع مالی و درآمدزایی و آشنا با فعالیت هیئت ها و فدراسیون های ورزشی و اعضای هیئت علمی و اساتید دانشگاه که در این زمینه تحقیق و پژوهش داشتند، بود. نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی تا حد اشباع نظری ادامه یافت. نتایج تحلیل داده ها، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی نشان داد شرایط علّی شامل تأمین وجوه از محل فعالیت های جانبی هیئت، تأمین وجوه از رویدادها، تأمین وجوه از اماکن در اختیار، تأمین وجوه از محل ثبت نام؛ عوامل زمینه ای شامل ورود شرکاء حقوقی، اقدامات سرمایه ای، تأمین وجوه سرمایه ای، تأمین وجوه جاری؛ عوامل مداخله گر شامل موانع برنامه ریزی، موانع حاکمیتی، موانع نهادی، موانع سخت افزاری و نرم افزاری؛ راهبردها شامل اقدامات حاکمیتی، اقدام مؤثر بر جذب سرمایه، ایفای نقش مسئولیت پذیری اجتماعی، پیشنهادیه، هدفمندسازی درآمدزایی، تقویت تصویر، درک اهداف شرکا و پیامدهای الگوی درآمدزایی هیئت های ورزشی جمهوری اسلامی ایران با عنوان «افزایش کانال های تأمین مالی، کاهش هزینه ها و تحقق اقدامات درآمدزایی می باشند. با به کارگیری عوامل و راهکارهای شناسایی شده می توان شاهد برطرف نمودن چالش های درآمدزایی هئیت های ورزشی، افزایش کانال های درامدزایی و بهره وری بیشتر باشیم.

تحقیق حاضر با هدف ارائه الگوی مشارکت در اوقات فراغت ورزشی و اعتیاد به فضای مجازی معلمان تربیت بدنی شهر اهواز طراحی و اجرا شد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش گردآوری اطلاعات، همبستگی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری بود که جمع آوری اطلاعات آن به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق، معلمان تربیت بدنی شهر اهواز بودند و طبق آخرین آمار کسب شده، تعداد آن ها 1201 نفر در شهر اهواز بود. طبق فرمول کوکران، 292 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند و نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفیِ دردسترس انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه اوقات فراغت ورزشی اسماعیلی (۲۰۱۱) و پرسش نامه اعتیاد به فضای مجازی یانگ (1998) بود. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه های تحقیق توسط اساتید و متخصصان تأیید شد. پایایی پرسش نامه های پژوهش از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه اوقات فراغت ورزشی 81/0 و برای پرسش نامه اعتیاد به فضای مجازی 84/0 به دست آمد. برای تحلیل داده های پژوهش از آزمون معادلات ساختاری در جهت تعیین رابطه و مدل سازی استفاده شد. نتایج نشان داد که مشارکت در اوقات فراغت ورزشی بر کاهش اعتیاد به فضای مجازی معلمان تربیت بدنی شهر اهواز با مقدار تی به میزان 960/92 دارای رابطه مستقیم بود. سطح فعالیت بدنی در اوقات فراغت با کاهش اعتیاد به فضای مجازی دارای رابطه مستقیم بود و اعتیاد به فضای مجازی و اضطراب اثر معکوس و منفی بر سلامت جسمی و روانی معلمان داشت و برعکس، فعالیت های بدنی و ورزشی رابطه مستقیم و مثبتی با سلامت معلمان و دبیران در ابعاد مختلف داشت. با توجه به اهمیت نقش معلمان تربیت بدنی در ارتقای سلامت جامعه، ایجاد آگاهی و ترویج این الگوی مشارکت در آموزش ها و کارگاه های آموزشی می تواند به عنوان یک استراتژی مؤثر در مدیریت مدارس و دانش آموزان به کار رود.