عباس شعبانی

هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه عوامل بر انگیزاننده شغلی بر اساس مدل هرزبرگ و رضایت شغلی کارکنان فدراسیون های ورزشی منتخب بود. روش پژوهش در این تحقیق از نوع توصیفی بوده که به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه کارکنان 22 فدراسیون ورزشی بودند که از بین آنها 136 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار جمع آوری تحقیق شامل 3 نوع پرسشنامه (اطلاعات شخصی، عوامل انگیزشی و بهداشتی، و رضایت شغلی بود). اعتبار پرسشنامه عوامل انگیزشی- بهداشتی و پرسشنامه رضایت شغلی به ترتیب 86/0 و 83/0 بوده که نشانگر پایایی قابل قبولی آن می باشد. پس از جمع آوری اطلاعات با روش آمار توصیفی، آزمون کلموگروف اسمیرنف،t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون به بررسی و اهداف پژوهش پرداخته شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که در زمینه عوامل انگیزشی، قدرت تصمیم گیری و در زمینه عوامل بهداشتی، روابط بین فردی دارای بیشترین امتیاز بودند. همچنین تحلیل داده های استنباطی نشان می دهد که بین میزان رضایت شغلی کارکنان فدراسیون های ورزشی منتخب تفاوت معنی داری وجود ندارد و در جهت ارتباط عوامل انگیزشی و بهداشتی با رضایت شغلی کارکنان تفاوت معناداری مشاهده نگردید . ودر نهایت رضایت شغلی کارکنان زن اندکی بیشتر از مردان بوده است. هر چند در بین عوامل انگیزشی و بهداشتی زنان و مردان تفاوت معنا داری دیده نشد.

امروزه رسانه ها به عنوان مرکز عصبی جامعه محسوب میشوند و مهمترین و موثرترین ابزار انتقال اطلاعات و آگاهی ها در تحقق فرآیند ارتباطات می باشند. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر رسانه های جمعی بر تامین منابع مالی در ورزش بود. روش پژوهش این تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که از نظر ماهیت و اهداف از نوع کاربردی می باشد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته بود. جهت تعیین روائی محتوای این پرسشنامه از چندین تن از اساتید رشته تربیت بدنی نظر خواهی شد که پس از اعمال نظرات آنها، پرسشنامه مورد تایید آنها قرار گرفت و به منظور اندازه گیری قابلیت پایایی، از روش آلفای کرونباخ در بخش کوچکی از جامعه آماری (18 نفر) 90/0 محاسبه گردید. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل حامیان ورزشی بخش خصوصی، حامیان مالی در بخش دولتی، هیئت های ورزشی استان مرکزی، کارکنان ادارات کل ورزش و جوانان استان مرکزی و اعضای هیئت علمی دانشگاه های استان مرکزی بودند در این پژوهش نمونه برابر جامعه قرار گرفت که از مجموع 80 نفر نمونه پژوهش 71 پرسشنامه به صورت صحیح و کامل دریافت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. که در بخش آمار استنباطی از آزمون های فریدمن برای رتبه بندی کردن موارد استفاده شد. در نهایت نتایج این پژوهش نشان دادکه در کشور ما نقش رسانه های جمعی در تامین منابع مالی، شیوه بازاریابی و رشد صنعت ورزش در رتبه های میانی قرار دارد، که لزوم تجدید نظر در شیوه های بازاریابی و تامین منابع مالی توسط رسانه های گروهی و اصلاحات قانون حق پخش تلویزیونی ضروری بنظر می رسد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش های موجود در دو و میدانی ایران است. رشته دو و میدانی از ورزش های پایه در دنیا محسوب میشود که رشد آن در هر کشوری موجب توسعه دیگر رشته های ورزشی میشود و همچنین شاخصی برای رشد ورزش همگانی است. در این پژوهش، ۱۴۲ نفر از دست اندرکاران، متخصصان، ورزشکاران و مربیان سطح اول دو و میدانی کشور شرکت کردند. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی بود. سؤالات، با استفاده از روش دلفی و به وسیله مربیان و اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی که در زمینه دو و میدانی متخصص بودند، طراحی، پی ریزی و اصلاح شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس شاخص پنج ارزشی لیکرت تنظیم شده بود. پس از جمع آوری اطلاعات، اهداف و فرضیه های پژوهش، با استفاده از روش آمار توصیفی، آزمون فریدمن و خی دو بررسی شد. ضمناً ضریب پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه آلفای کرونباخ، حدود 93/0 به دست آمد. یافته های تحقیق وجود ۹ عامل را نشان می داد که به عنوان عوامل چالش برانگیز در دو و میدانی ایران معرفی شدند. عامل کمبود بودجه و امکانات مالی با میانگین 39/4 مهم ترین عامل شناخته شد و کم توجهی رسانه های گروهی به رشته دو و میدانی با میانگین 31/4 و کمبود امکانات و تجهیزات با میانگین 16/4 در رتبه های بعدی قرار گرفتند. همچنین کمبود استعدادیابی اصولی با میانگین 12/4، ضعف مدیریتی در سطح فدراسیون و هیئت های استانی با میانگین 11/4، کمبود مسابقات داخلی و خارجی با میانگین 02/4، کمبود مربیان و متخصصان با میانگین 96/3 و پایین بودن کیفیت لیگ دو و میدانی با میانگین 89/3 به ترتیب در رده های بعدی قرار گرفتند. ضمناً کمبود استعداد و پتانسیل ذاتی دو و میدانی در ایران با میانگین 90/2 در رده آخر این چالش ها قرار گرفت. در نهایت، برای توسعه دو و میدانی و رفع چالش های این رشته، توجه بیشتر سازمان تربیت بدنی، کمیته ملی المپیک، فدراسیون دو و میدانی و صدا و سیما میتواند راه گشا باشد.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی چالش های داخلی (درون سازمانی) و چالش های بیرونی (محیطی) ورزش همگانی کشور است. جامعه آماری پژوهش را مدیران سازمان تربیت بدنی، مدیران و متخصصان فدراسیون ورزش های همگانی و اعضای هیئت علمی مدیریت ورزش دانشگاه های تهران تشکیل میدادند که در مجموع، 73 نفر بودند. روش پژوهش توصیفی و از لحاظ هدف، کاربردی بود. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که به صورت مقطعی و در سال 1388 در میان جامعه آماری توزیع شد. برای تعیین روایی پرسشنامه از نظرات استادان و متخصصان استفاده و نظرات آنها در پرسشنامه اعمال شد. همچنین 18 پرسشنامه به صورت مقدماتی در میان جامعه آماری توزیع و پس از جمع آوری، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ، 91% گزارش شد. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی از آزمون های فریدمن، کولموگروف-اسمیرنف و آزمون یومان ویتنی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین چالش های ورزش همگانی در دو بُعد درونی و بیرونی تفاوت معنیداری وجود دارد که این چالش ها به ترتیب الویت بیان شدند. در نهایت، بین نظرات اعضای هیئت علمی و مدیران ورزشی در استراتژیهای مطرح شده تفاوت معنی داری مشاهده نشد. استراتژیهای ورزش همگانی برای مقابله با این چالش ها باید به گونه ای تدوین شود که بتواند با استفاده مناسب از قوت ها و فرصت های موجود مانند حمایت های قانونی و دینی، وجود متخصصان و کارشناسان و تعدد رسانه های ورزشی بتوانند از ضعف های سازمان بکاهند و در جهت برخورد با تهدیدات محیطی پیش رو عمل کنند.