بهزاد لک

زمینه و هدف: به طور طبیعی، پلیس در آینده باید از تجهیزات هوشمند متصل به دنیای اینترنت اشیا استفاده کند. با عنایت به مهاجرت سیستم ها و فرایندهای سنتی پلیس به فرایندهای جدید و امکان وقوع مشکلات خاص در این روند و تهدیدها و آسیب هایی که این مهاجرت به دنبال خواهد داشت، لازم است راهبردهای بکارگیری اینترنت اشیا در مأموریت های پلیس آگاهی بررسی شود. روش: رویکرد پژوهش ترکیبی و از نوع اکتشافی است و ازنظر هدف کاربری است. در بخش کیفی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید بکارگیری اینترنت اشیا و ادوات و تجهیزات هوشمند در مأموریت های پلیس آگاهی استخراج شد. جامعه آماری بخش کیفی تمام شمار و شامل 18 نفر از کارشناسان بود و اعتبارسنجی از طریق خبرگان انجام شد. جامعه آماری نفر و حجم نمونه 200 نفر از کارشناسان مرتبط در پلیس آگاهی، معاونت فناوری اطلاعات و ارتباطات و پلیس فتا است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها، میدانی و ابزار آن مصاحبه و پرسشنامه است. با استفاده از تحلیل عاملی و نکویی برازش، روایی داده ها بررسی شد. پایایی و اعتبار پرسشنامه با محاسبه آلفای کرونباخ سنجیده شده است. یافته ها: درخصوص شاخص های اس. دبلیو. ا. ُتی از تحلیل عاملی تأییدی در قالب چهار فرضیه فرعی استفاده شد. امتیاز نهایی ماتریس ارزیابی داخلی 29/2 و خارجی 85/2 به دست آمده است؛ با توجه به اینکه نقطه (85/2، 29/2) در خانه (ضعف – فرصت) قرار دارد، راهبرد مناسب بکارگیری اینترنت اشیا در پلیس آگاهی راهبرد محافظه کارانه است. نتایج: راهبرد محافظه کارانه هشدار می دهد که حرکت بی مهابا به سمت سامانه های اینترنتی و تجهیزات هوشمند متصل به دنیای شبکه، ممکن است آسیب ها و یا شکست را به دنبال داشته باشد و لازم است با احتیاط بیشتری بکارگیری شوند و الزامات سخت افزاری و نرم افزاری اینترنت اشیا در حوزه ارتباطات رادیویی، ارتباطات زیرساخت، فناوری اطلاعات، مراقبت الکترونیک و اینترنت و شبکه در پلیس آگاهی فراهم شوند.

زمینه و هدف: مدیران حوزه پژوهش، نیازمند توانمندی در تصمیم گیری سریع دقیق و هوشمندانه برای حفظ بقا دانشگاه در رقابت با سایر دانشگاه ها هستند. ارزیابی جایگاه هوشمندی حوزه پژوهش به دانشگاه کمک می کند تا بر اساس نتایج به دست آمده، خود را برای اجرای موفق هوشمندسازی دانشگاه، آماده و سپس به سرمایه گذاری در چنین فعالیت خطیر و مهمی اقدام کند. این پژوهش به دنبال ارزیابی بلوغ هوشمندسازی حوزه پژوهش دانشگاه علوم انتظامی بوده است. روش پژوهش: رویکرد این پژوهش به صورت ترکیبی کیفی و کمی بوده و از نظر هدف کاربردی و همچنین از نظر نوع روش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری عبارت است از خبرگان فناوری اطلاعات و پژوهش مراکز پژوهشی سایر دانشگاه ها و ناجا. این پژوهش در سه مرحله انجام شده است: 1- استخراج مؤلفه های سنجش هوشمندی، از طریق روش گروه اسمی و اعتبار سنجی با روش دلفی، 2- انتخاب بهترین مدل پایه ارزیابی بلوغ از طریق مرور ادبیات نظام مند و در بخش کمی از طریق دو روش آزمون «خی دو» و روش «مجموع وزین» با استفاده از ابزار پرسشنامه و نرم افزارهای SPSS و Expert choice و 3 – ارزیابی بلوغ هوشمندی حوزه پژوهش، از طریق ابزار پرسشنامه. یافته ها: حوزه پژوهش دانشگاه، 14/57 درصد از سطح دوم بلوغ، 55/55 درصد از سطح سوم بلوغ، 32/90 درصد از سطح چهارم بلوغ و 33/58 درصد از سطح پنجم بلوغ هوشمندی را پوشش داده است. نتیجه گیری: برای افزایش بهره وری، لازم است فعالیت های سازمان در یک مسیر هدفمند قرار گیرد. بیشترین خلأ احصاء شده مربوط به شاخص های سطح سوم بلوغ و در سطح چهارم بلوغ در شرایط مطلوب بوده است. داشبورد ارائه شده در این پژوهش به مدیران و تصمیم گیران سازمان ها دید روشنی از وضعیت فعلی سازمان و نگاه به آینده و وضعیت بهبود می دهد.

زمینه و هدف: یکی از مهمترین مراحل قبل از اجرای یک راهبرد مبتنی بر فناوری مانند مدیریت دانش مشتری الکترونیکی، بررسی آمادگی سازمان جهت اجرای آن است، چرا که با این کار سازمان درک روشنی از هر سطح بلوغ پیدا کرده و منافع سرمایه گذاری های آینده خود را درک خواهد کرد. این مقاله قصد دارد جایگاه مدیریت دانش مشتری الکترونیکی را دفاتر پلیس +10 ارزیابی نماید. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع روش، توصیفی- تحلیلی است و در اجرای آن از ترکیب شیوه های کیفی و کمی بهره گرفته شده است. در بخش کیفی پژوهش، عوامل اساسی موفقیت با روش دلفی و در بخش کمی پژوهش، سطوح بلوغِ شاخص های عوامل اساسی موفقیتِ ""مدیریت دانش مشتری اجتماعی""، با کمک آزمون «خی دو» و روش «مجموع وزنی» استخراج شده است. در ادامه ارزیابی بلوغ در پلیس +10 انجام شده است. جامعه و نمونه آماری این پژوهش را به ترتیب مراحل اجرا 17، 51 و 38 نفر از کارشناسان خبره در زمینه خدمات الکترونیک ناجا (پلیس +10) تشکیل داده اند و داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Expert choice تحلیل شده اند. یافته ها: در این پژوهش مدل ارزیابی بلوغ مدیریت دانش مشتری اجتماعی بر اساس شاخص های عوامل اساسی موفقیت ارائه شد و 83 شاخص برای 11 عامل اساسی موفقیت بین سطوح دوم تا پنجم بلوغ توزیع شدند. نتایج: این مدل به عنوان مرجع تحلیل عمیق از آمادگی سازمان برای به کارگیری مدیریت دانش مشتری اجتماعی و بهبود آن، در سازمان های ارائه دهنده خدمات الکترونیک از جمله پلیس +10 کاربرد دارد. نتایج نشان داد خدمات الکترونیک ناجا (پلیس +10)، در سطح اول و دوم بلوغ قرار دارد.

زمینه و هدف: به دلیل مخاطرات بالای اجرای طرح های مدیریت ارتباط با مشتری الکترونیکی، لازم است پس از شناخت فاصله بین دو وضعیت موجود و مطلوب و مسیر دستیابی به وضعیت مطلوب، سرمایه گذاری های سازمانی صورت پذیرد. بنابراین، ارزیابی جایگاه مدیریت دانش مشتری الکترونیکی باید به عنوان نقطه شروع یا ادامه و بهبود فرایندهای آن در سازمان های ارائه دهنده خدمات الکترونیک، مورد توجه قرار گیرد. هدف اصلی ارزیابی بلوغ این است که سازمان درک روشنی از سطوح بلوغ و منافع سرمایه گذاری های آینده خود پیداکرده و راهبرد های بهبود را براساس ضعف های موجود، تدوین کند. روش: رویکرد این تحقیق ترکیبی (کیفی و کمی) است و ازنظر هدف کاربردی و از نظر نوع روش توصیفی- تحلیلی است. ابتدا با مرور ادبیات نظام مند، روش های ارزیابی بلوغ بررسی شده و الگوی بلوغ پایه انتخاب شد. پس از استخراج و اعتبارسنجی عوامل اساسی موفقیتِ چارچوب مدیریت دانش مشتری اجتماعی، سطوح بلوغ عوامل اساسی موفقیت با آزمون خی دو و همچنین مجموع وزین مشخص شده و الگوی ارزیابی بلوغ مدیریت دانش مشتری اجتماعی تأیید و ارائه شد. جامعه آماری پژوهش، خبرگان و ابزار پژوهش، نرم افزار تحلیل آماری «اس. پی. اس. اس» و «اکسپرت چویس» است. یافته ها: در این پژوهش الگوی ارزیابی بلوغ مدیریت دانش مشتری اجتماعی براساس عوامل اساسی موفقیت ارائه شد. یازده عامل اساسی موفقیت شامل «راهبرد»، «رهبری»، «فناوری اطلاعات»، «مدیریت دانش»، «فرهنگ»، «فرایند»، «منابع»، «هوشمندسازی»، «امنیت»، «مشتری اجتماعی» و «ارزیابی» هستند که بین سطوح دوم تا پنجم بلوغ توزیع شده اند. نتیجه گیری: الگوی ارزیابی بلوغ ارائه شده، به عنوان مرجع تحلیل عمیق از آمادگی سازمان برای به کارگیری مدیریت دانش مشتری اجتماعی و بهبود آن، در سازمان های ارائه دهنده خدمات الکترونیک از جمله پلیس +10 کاربرد دارد.

زمینه و هدف: مدیریت و آمایش مکانی(جانمایی) مناسب کلانتری ها یکی از مهمترین راهبردهای ناجا در دستیابی به نظم و امنیت می باشد. به همین منظور در هر منطقه انتظامی، متناسب با عوامل متعددی مانند جغرافیا، جمعیت و جرم، تعدادی کلانتری مستقر شده است. بر اساس مطالعات انجام شده و نظر اغلب کارشناسان انتظامی، در شهر تهران،  مکان گزینی اینگونه اماکن متناسب با اصول و معیار های(علمی – تجربی) مدیریت انتظامی انجام نشده است. لذا به منظور نمایاندن اهمیت این موضوع، در این تحقیق سعی شده است، تاثیر هر یک از این معیارها، از طریق روشهای کمی مورد ارزیابی و تحلیل قرار گیرد. روش : مرحله اول تحقیق: شامل شناسایی و دسته بندی شاخص ها و عوامل موثر در مکانیابی کلانتری ها از دو منظر جغرافیای طبیعی و انسانی می باشد. رویکرد تحقیق در این مرحله کیفی می باشد و داده ها با استفاده از ابزارهای مصاحبه با خبرگان، Focus Group و همچنین مطالعات کتابخانه ای(برای تدوین مبانی نظری شامل کتب، مجلات، مقالات، پایان نامه ها و اینترنت) با توجه به شرح وظایف کلانتری ها گردآوری شده است. مرحله دوم تحقیق:شامل تجزیه و تحلیل عوامل موثر در مکانیابی کلانتری ها است. ازاینرو رویکرد تحقیق کمی می باشد و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته بوده است. مقادیر  پارامتر "عوامل موثر در مکان یابی کلانتری ها" از دو منظر جغرافیای طبیعی و انسانی که از طریق جامعه آماری تمام شمار ( شامل افراد خبره)، تکمیل گردیده است. در ادامه تحقیق، رتبه بندی عوامل با استفاده از آنتروپی شانون و همچنین آزمون فریدمن انجام گرفته است. یافته ها: با توجه به تحلیل صورت گرفته، "موقعیت قرارگیری" و " پوشش/ اشراف و  دسترس پذیری به منطقه" به ترتیب به عنوان مهمترین شاخص و پر اهمیت ترین عامل می باشند که لازم است مورد توجه ویژه فرماندهان و تصمیم گیران سازمان ناجا در تخصیص محل مناسب کلانتری ها، قرار گیرد. نتیجه گیری :نتایج تحقیق نشان داد که عوامل جغرافیایی موثر بر مکان یابی کلانتری ها از دو منظر جغرافیای طبیعی و انسانی قابل دسته بندی می باشند.با ارزش ترین شاخص "موقعیت قرارگیری" و سپس شاخص هایی مانند: "عوامل طبیعی"، "جغرافیای جرم"، "فاصله"، "همجواری و دسترسی" است. در ضمن موثرترین عوامل پوشش، اشراف و  دسترس پذیری به منطقه  و کم اهمیت ترین آنها عواملی از جمله سطح فرهنگی و سطح سواد جمعیت حوزه انتظامی می باشد.

زمینه و هدف: یکی از موضوعات مطرح در تمامی سازمان ها، اتخاذ انتخاب گزینه برتر با توجه به شاخص های مورد نظر است. نیروی انتظامی نیز از این مقوله مستثنی نیست و در بخش های مختلف کاری با آن مواجه است. این مهم در صورت استفاده از شیوه های مناسب تصمیم گیری، نقش مؤثری در پیشبرد اهداف این سازمان خواهد داشت. از طرفی با توجه به مسئله تصمیم گیری مورد نظر، معمولاً ضابطه هایی متعدد با تقدم های مختلف مطرح می باشد. بنابراین با شیوه هایی موسوم به تصمیم گیری چند شاخصه مواجه می شویم. تحقیق حاضر به دنبال ارائه و تبیین یک روش تصمیم گیری چند شاخصه برای انتخاب منطقه انتظامی برتر با داده های کیفی می باشد و رویکردی ریاضی دارد. روش: در این پژوهش به دلیل مطالعه بر روی روش علمی انتخاب منطقه انتظامی برتر، روش تحقیق مناسب، فرایندی است که مراحل مختلف یافتن راه حل مسئله را تبیین می کند. در این مقاله از الگوریتمی جدید برای تصمیم گیری چند شاخصه در محیط فازی که تفاوت ها و شباهت هایی با فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی دارد، برای انتخاب منطقه انتظامی برتر به عنوان یکی از بخش های مورد توجه نیروی انتظامی معرفی و استفاده می کنیم. داده های کیفی تصمیم گیری ، با اعداد فازی ذورنقه ای مدل سازی می شوند. یافته ها و نتیجه گیری : فرایند معرفی شده، قابلیت مدل سازی و ارزیابی با استفاده از داده های کیفی را دارد؛ بنابراین در مسائل تصمیم گیری گسترده قابلیت اجرایی دارد و با توجه به اینکه محاسبات مربوط به بررسی موردی انجام شده با نرم افزار صفحه گسترده اکسل انجام شده است، بخش عمده فرایند تصمیم گیری به صورت خودکار انجام خواهد شد.