زهره مجدآبادی فراهانی

هدف از این پژوهش حاضر تعیین رابطه ی بین هوش معنوی و هوش هیجانی با رفتارهای بهداشتی در دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهر سمنان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی 98-1397 در شهر سمنان بودند که 242 نفر که با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2008)، هوش هیجانی شوت و دیگران (1998) و پرسشنامه رفتارهای بهداشتی اقتباس شده از خودآزمون سبک زندگی (بابروف، 2018) پاسخ دادند.داده های آماری با روش رگرسیون همزمان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین مولفه های هوش معنوی و هوش هیجانی همبستگی وجود دارد، و مولفه های تولید معنای شخصی و تنظیم هیجانی توان پیش بینی رفتارهای بهداشتی در بین دانشجویان را دارند.نتایج پژوهش می توان بیان داشت که آموزش و تقویت هوش هیجانی و هوش معنوی در بین دانشجویان، رفتارهای بهداشتی در آنها نیز تقویت خواهد شد.

به منظور دستیابی به هدف ساخت یک مقیاس هویت اخلاقی در دانشجویان عمدتاً بر اساس الگوی آکینو و رید (2002)، در این پژوهش دو مطالعه مقدماتی اجرا شد. در مطالعه اول برای شناخت رگه های اخلاقی، 122 دانشجو (56 درصد زن) در یک تکلیف فهرست آزاد که از آنها خواسته شده بود ویژگی های یک شخص اخلاقی را فهرست کنند، شرکت کردند. تحلیل محتوای پاسخ ها با درنظر گرفتن پنج معیار (هاردی و دیگران، 2011) به 26 رگه غیرزائد منجر شد. در نمونه متفاوتی از مطالعه اول مشتمل بر 217 دانشجو (58 درصد زن) برای دستیابی به شواهد بیشتری از روایی این رگه ها، آنها از ابداً لازم نیست (یک) تا مسلماً لازم است (پنج) درجه بندی شدند. نتایج نشان دادند 24 رگه بالای میانگین مقیاس، درجه بندی شده اند. بررسی نتایج زنان و مردان دانشجو به شناسایی 9 رگه ای که بالاترین درجه بندی را در هر دو جنس داشتند، منجر شد: باادب، قابل اعتماد، صادق، دارای احترام به خود، منطقی، وفادار، عادل، باایمان و صبور. این 9 رگه به عنوان محرک های فراخواننده هویت برای ساخت مقیاس هویت اخلاقی در دانشجویان درنظر گرفته شدند. در مورد مضامین یافته ها بحث شد.

ه دف این پژوهش شن اخت نقش هویت در راب طة بین کنش وری خان وادگی و رفتار مشکل آفرین در نمونه ای متشکل از 300 دانش آموز پایة دوم راهنمای ی (150 دخت ر و 150 پسر) بود. کنش وری خانوادگی برحسب نشانگره ای ارتباط والد نوجوان، دلمشغولی والدین و والدگری مثبت و رفتار مشکل آفرین با نشانگرهای رفتار پرخاشگرانه، رفتار نقض ق انون و مشکلات توجه، عملیاتی شدند. الگوهای معادلة ساختاری نشان دادند که 22 درصد از کل رابطه (مستقیم و غیرمستقیم) بین کنش وری خانوادگی و رفتار مشکل آفرین از خلال دو متغیر هویت عمل می کند و سردرگمی هویت به طور نسبی رابطة بین کنش وری خانوادگی و رفتار مشکل آفرین را واسطه گری می کند. یافته های این پژوهش مطرح ساختند که هم کنش وری خانوادگی و هم هویت نقش مهمی در هدایت نوجوانان به سمت رفتار مشکل آفرین یا دورشدن آنها از چنین رفتارهایی دارند. در مورد مضامین مداخله ای نیز بحث شد.