بهنام جمشیدی سلوکلو

سنت حسنه ی وقف به عنوان یکی از میراث های ارزشمند دین مبین اسلام همواره مورد توجه ایرانیان بوده است با این حال به نظر می رسد پژوهش های کمی در خصوص این سنت ارزشمند، انجام شده است. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی نگرش زائران حرم مطهر احمدبن موسی الکاظم شاهچراغ(ع) نسبت به سنت حسنه ی وقف بود. در این پژوهش که به روش پیمایش و با استفاده از پرسشنامه انجام شد، تعداد 137 نفر از زائران (94 نفر زن با میانگین سنی 07/31 سال و 42 نفر مرد با میانگین سنی 23/38 سال) از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تی تک نمونه ای) حاکی از آن بود که در بین زائران، نگرش مثبتی نسبت به وقف وجود دارد. همچنین بررسی اولویت های زائران جهت اختصاص درآمد وقف حاکی از آن بود که کمک به محرومین، نیازمندان و ایتام، احداث مدرسه، کمک به مدرسه و کمک به زوج های جوان (ازدواج، اشتغال، تأمین جهیزیه، مسکن و نظایر آن) به ترتیب اولویت بیشتری برای زائران دارد. در بررسی راهکارهای افزایش گرایش به سنت وقف نیز، افزایش آگاهی از اثرات دنیوی و اخروی وقف، پخش سریال ها و برنامه های تلویزیونی در ارتباط با وقف، تشکیل انجمن های واقفین و تجلیل و قدردانی از واقفین، از جمله پیشنهادهای زائران بوده است. در مجموع یافته های پژوهش مؤید آن بود که نگرش زائران نسبت به وقف مثبت است؛ با این حال آگاهی بخشی بیشتر می تواند موجب افزایش گرایش به وقف شود.

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی میزان احساس امنیت زائران آستان مقدس احمد بن موسی الکاظم شاه چراغ(ع) انجام شد. بدین منظور 150 نفر از زائران آستان مقدس (126 مرد و 24 زن) با استفاده از روش نمونه گیری اتفاقی از بین زائران و گردشگران مراجعه کننده به آستان مقدس انتخاب شدند. برای سنجش امنیت اجتماعی از پرسشنامه 28 گویه ای که با الهام از پرسشنامه معرفی شده توسط صحابی (1389) و هزارجریبی (1390) تهیه شده بود، پس از وارسی پایایی و روایی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آماره های توصیفی و آزمون تی تک نمونه ای حاکی از آن بود که میزان احساس امنیت زائران آستان مقدس احمد بن موسی الکاظم شاه چراغ(ع) به طور معنی داری بالاتر از متوسط بود. در پرتو شواهد موجود نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفته و پیشنهادهایی جهت استفاده مسئولان و دست اندرکاران ارائه شد.

این پژوهش به منظور ساخت و اعتباریابی مقیاس پایداری تحصیلی، بر اساس مدل پیشنهادی ماهونی و همکاران (2014) اجرا شد. بدین منظور در سال 1394، 300 نفر و در سال 1395، 470 نفر از دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر شیراز با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند و مقیاس 24 گویه ای پایداری تحصیلی را تکمیل کردند. 52 نفر از دانش آموزان نیز پرسشنامه ها ی اهمال کاری، تاب آوری تحصیلی و مقیاس پایداری تحصیلی را با فاصله زمانی یک هفته از اجرای دوم، تکمیل کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی داده های سال 1394، نشان دهنده وجود سه عامل بالندگی (10 گویه)، تلاش (8 گویه) و شکست ناپذیری (6 گویه) بود. نتایج تحلیل عاملی تأییدی داده های سال 1395، الگوی به دست آمده از تحلیل عاملی اکتشافی را تأیید کرد. همچنین نتایج بررسی بر اساس نظریه سؤال-پاسخ، نشان دهنده آن بود که اغلب گویه ها دارای پارامتر تمیز بالایی هستند. پایداری تحصیلی با اهمال کاری، رابطه منفی و با تاب آوری تحصیلی، رابطه مثبت معنی دار داشت. ضرایب آلفای کرونباخ و بازآزمایی مقیاس به ترتیب 0/91 و 0/83 به دست آمد. نتایج درمجموع نشان داد که مقیاس پایداری تحصیلی از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار است و پژوهشگران تعلیم و تربیت می توانند از آن استفاده کنند.

این پژوهش به منظور تعیین نقش سیستم های فعال ساز و بازداری رفتاری در پیش بینی جهت گیری های هدف پیشرفت در دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته های علوم انسانی دانشگاه های پیام نور داراب و زرین دشت بود که تعداد تقریبی آ ن ها 3000 نفر بود. نمونه انتخابی شامل 250 نفر (95 پسر و 155 دختر) بود که به روش خوشه ای تصادفی انتخاب و پرسشنامه سیستم های فعال ساز و بازداری کارور و وایت و پرسشنامه جهت گیری هدف چهار بعدی الیوت و مک گریگور را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که بعد حساسیت به پاداش-تنبیه، جهت گیری های هدف تسلط گرایشی و اجتنابی و نیز جهت گیری هدف عملکرد اجتنابی را به صورت مثبت پیش بینی می کرد. بعد سائق موفقیت، جهت گیری عملکرد و تسلط گرایشی را به صورت مثبت پیش بینی می کرد. همچنین بعد جستجوی سرگرمی و هیجان، جهت گیری های عملکرد گرایشی و تسلط اجتنابی را به صورت مثبت پیش بینی می کرد. هر یک از ابعاد سیستم های فعال ساز و بازداری رفتاری، الگوی بی همتایی از جهت گیری هدف پیشرفت دانشجویان را پیش بینی می کردند که اهمیت گرایش های خلقی را در پیش بینی انواع جهت گیری هدف نشان می دهد.

رضایت شغلی، عوامل و پیامدهای آن از موضوع های   مورد توجه مطالعات سازمانی در روان شناسی اجتماعی و جامعه شناسی سازمان هاست. این مطالعه، با هدف بررسی ارتباط رضایت شغلی با دو متغیر مشارکت و بیگانگی انجام شده است. در این راستا، ابتدا مدل تحقیق و هشت فرضیه تدوین و به کمک آزمون های آماری بررسی شد. در مدل تحقیق براساس دیدگاه های نظری موجود و تحقیقات انجام شده، مشارکت سازمانی به عنوان متغیر اصلی تحقیق در نظر گرفته شده است که به شکل مستقیم و غیر مستقیم (از طریق بیگانگی) بر رضایت شغلی تأثیر می گذارد. نمونه مورد مطالعه، شامل 300 نفر از کارکنان شرکت برق منطقه ای فارس است که پرسشنامه تحقیق را تکمیل نمودند. نتایج بررسی فرضیه ها نشان داد که بین میزان رضایت شغلی و مشارکت، امنیت شغلی، رضایت از زندگی، میزان دستمزد، سن و میزان تحصیلات، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. بین میزان رضایت شغلی و بیگانگی نیز رابطه منفی و معناداری وجود دارد. آزمون رگرسیون و تحلیل مسیر نشان داد که، مشارکت مهمترین متغیر تبیین کننده میزان رضایت شغلی و احساس بیگانگی کارکنان است و به تنهایی توانسته است 70 درصد تغییرات رضایت شغلی را تبیین کند.

هدف از انجام این پژوهش ارزیابی ویژگی های روان سنجی مقیاس ""جهت گیری زندگی"" آنتونوفسکی می باشد. در اجرای مقدماتی 50 نفر و در اجرای اصلی400 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب گردیدند. ابزارهای تحقیق شامل مقیاس ""جهت گیری زندگی"" آنتونوفسکی(1987) و پرسشنامه ""سلامت اجتماعی"" کییز و همکاران(1998) بود. در مرحله ی مقدماتی ضریب بازآزمایی مقیاس با فاصله ی زمانی یک هفته، 81/0 و ضریب آلفای کرونباخ برابر با 94/0 بدست آمد. همچنین ضریب همبستگی پیرسون بین مقیاس ""جهت گیری زندگی"" و پرسشنامه ی ""سلامت اجتماعی"" به عنوان شاخصی از روایی ملاکی، 65/0 بدست آمد. در اجرای اصلی نیز ضریب آلفا برابر با 89/0 بود. بررسی روایی سازه ای مقیاس با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی نیز حاکی از آن بود که مقیاس مذکور مشتمل بر سه عامل است که در مجموع 8/45 درصد از کل واریانس را تبیین می کنند. علاوه بر این رابطه ی بین متغیرهای زمینه ای و نمرات مقیاس با شواهد نظری و تجربی موجود همسو بود. در مجموع ویژگی های روان سنجی مقیاس مذکور رضایت بخش بود. بنابراین استفاده از آن به پژوهشگران علاقه مند توصیه می گردد.