مریم دشتی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روش تدریس کند وکاو بر بهبود قدرت مشاهده دانش آموزان در درس فیزیک بوده و بر روی دانش آموزان پایه دهم دبیرستان دخترانه فاطمه زهرا شهر مشهد اجرا شده است. روش تحقیق، نیمه آزمایشی بوده و بصورت طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است. در گروه آزمایش، مبحث دما و گرما با روش کند و کاو آموزش داده شده است. در مقابل در گروه کنترل، آموزش بصورت سنتی صورت گرفته است. نتایج تحقیق با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد دانش آموزانی که در معرض روش تدریس کند وکاو بودند به میزان 3/34 درصد قدرت مشاهده بالاتری نسبت به گروه کنترل که به صورت سنتی آموزش دیده بودند، داشتند. ل ذتی که فراگیران به واسطه یادگیری از این الگو کسب م ی کنن د، انگی زه آن ان را ب رای امتح ان راه حل های مختلف، افزایش می دهد . فراگیر سعی می کند برای رسیدن به هدف غایی خ ود، ب ا موان ع و مش کلاتی ک ه ب ر س ر راه او وجود دارد مقابله کرده که این امر در نهایت منجر به افزایش باور آنان نسبت به توانایی هایش ان می گردد.