سید عباس بی نیاز

در این تحقیق تاثیرات حرکات کششی ایستا وپویا برمیزان کوفتگی تاخیری وافزایش کراتین کینازبا یکدیگر مقایسه شده است. بیست مرد دانشگاهی دردو گروه کششی ایستا و پویا به صورت تصادفی قرار گرفتند .همه ی آنها سه دوره از 25 حرکت کششی را درزمان 80 دقیقه انجام دادند ،تنها تفاوت موجود در بین گروه ها این بود که گروه ایستا هر حرکت را به مدت 40 ثانیه در حالت ساکن نگه می داشتند در صورتی که گروه پویا این حرکات رادر حالت حرکت اجرا می کردند. برای تجزیه وتحلیل میانگین های اندازه گیری شده در کوفتگی تاخیری عضلانی وآنزیم کراتین کیناز قدرت ایزومتریک پایین تنه و دامنه ی حرکتی مفصل ران ،از آزمون تحلیل واریانس عاملی‹4? 2› استفاده شده است.

با توجه به فضای ابهام و تنش های محیطی استفاده از شیوه های جدید بازاریابی در سطح داخلی افزایش پیدا کرده است. هدف پژوهش حاضر به بررسی تاثیر بازاریابی کمین بر میزان دستیابی به اهداف حامیان مالی از طریق توسعه برند حامیان لیگ برتر فوتبال ایران پرداخته است. نوع پژوهش از منظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی- تحلیلی بود.جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران بالادستی تیم های لیگ برتری و دسته یک در ایران بودند که با توجه به نامحدود جامعه تعداد 385  پرسشنامه از طریق روش نمونه گیری در دسترس توزیع و جمع آوری شد. پس از تایید روایی و پایایی پرسشنامه تحلیل ها  با استفاده از نرم افزاری 16 SPSS  در بخش توصیفی و در بخش  بررسی فرضیها هم از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار SMARTPLS استفاده شد. نتایج نشان داد که بازاریابی کمین بر میزان دستیابی به اهداف حامیان مالی با میانجی گری توسعه برند حامیان  تاثیر مستقیم و معناداری داشت. در بین تاثیر ابعاد بازاریابی کمین بر دستیابی به اهداف حامیان مالی بازاریابی کمین – مستقیم دارای بیشتری تاثیرگذاری و بازارکمین – ضمنی دارای کمترین تاثیر بوده و همچنین در میان تاثیر بازاریابی کمین بر ابعاد اهداف حامیان مالی ، تاثیرآن بر اهداف شرکت دارای بیشترین تاثیرگذاری  و تاثیر آن بر اهداف بازاریابی دارای کمترین تاثیر گذاری بوده است .

هدف از پژوهش حاضر تحلیل سیاست گذاری بلوغ ورزش نخبه ایران: نقش بسترها، فرایندها و سطوح توسعه بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان سازمان های اجرایی، حرفه ای ورزشی و اسناد و منابع علمی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مورد نظرخواهی قرار گرفتند (16 نفر و 28 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. چارچوب مفهومی سیاست گذاری ورزش نخبه در ایران در 10 منظر شناسایی شده و در 5 سطح مفهومی چارچوب سیاست گذاری ورزش نخبه، بسترسازی اجرای سیاست های ورزش نخبه، فرایند سیاستی توسعه ورزش نخبه، بلوغ راهبردی سیستم ورزش نخبه و سطح توسعه و کارکردهای ورزش نخبه می باشد. چارچوب ارائه شده در این پژوهش، شناختی از ابعاد سیاست گذاری توسعه ورزش نخبه را بر اساس ارتباط آن با مجموعه ای از فعالیت های مختلف ایجاد می کند. بر پایه این چارچوب، می توان به ارزیابی عینی از سطح فعالیت های مدیریت در ورزش نخبه پرداخت و اطلاعات علمی در زمینه اقدامات مناسبی را که باید سازمان های ورزشی برای توسعه سیاست گذاری توسعه ورزش نخبه انجام دهند، فراهم ساخت.

هدف این تحقیق بررسی نقش مرجعیت علمی نشریات مدیریت ورزشی در فرآیند سیاست گذاری ورزشی در ایران است. این تحقیق به دنبال شناسایی تأثیرات نشریات علمی معتبر بر سیاست گذاری های ورزشی، چالش ها و موانع موجود در ارتباط بین این نشریات و سیاست گذاران، و ارائه راهکارهایی برای بهبود فرآیندهای سیاست گذاری است. این تحقیق با رویکرد مروری و به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. داده های مورد نیاز از طریق بررسی منابع علمی معتبر، مقالات منتشر شده در نشریات داخلی و خارجی، و تحلیل نتایج پژوهش های مرتبط جمع آوری شده است. در این تحقیق تلاش شده است تا با استفاده از تحلیل محتوا و بررسی پیشینه تحقیق، نقش مرجعیت علمی در سیاست گذاری ورزشی در ایران مورد بررسی قرار گیرد. یافته های تحقیق نشان داد که نشریات علمی معتبر می توانند تأثیر قابل توجهی بر سیاست گذاری های ورزشی داشته باشند. با این حال، در ایران موانع متعددی از جمله عدم ارتباط موثر بین نشریات علمی و سیاست گذاران، موانع فرهنگی و مدیریتی، و عدم استفاده کافی از دانش علمی در تدوین سیاست ها، باعث کاهش تأثیرگذاری این نشریات شده است. نتایج همچنین نشان داد که تقویت تعامل بین دانشگاه ها و نهادهای دولتی، توسعه شبکه های علمی و ارتقاء همکاری های بین المللی می تواند به بهبود فرآیندهای سیاست گذاری ورزشی در ایران کمک کند. مرجعیت علمی نشریات مدیریت ورزشی نقش مهمی در بهبود کیفیت و کارآمدی سیاست گذاری های ورزشی در ایران دارد. با این حال، برای بهره گیری بهتر از این منابع علمی، لازم است تا موانع موجود رفع شده و ارتباطات بین پژوهشگران و سیاست گذاران تقویت گردد. پیشنهاد می شود که تحقیقات بیشتری در زمینه های مرتبط با چالش های سیاست گذاری ورزشی در ایران انجام شود تا راهکارهای مناسبی برای بهبود این فرآیندها ارائه گردد.

هدف از این پژوهش، ارائه چارچوب جهت دهی به عادات خرید کالای ورزشی ایرانی می باشد. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل نظام مند یود. جامعه آماری شامل جامعه انسانی و اطلاعاتی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس نمونه گیری و نظرخواهی گردید (16 نفر و 23 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی و ضریب کاپا). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. چارچوب تحلیلی ارائه شده شامل سه سطح زمینه ای، فرآیندی و پیامدی یود. نتایج نشان داد که در سطح زمینه ای محیط های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و قانونی قرار می گیرد. همچنین در سطح فرآیندی ابعاد مکان، رقبا، سیستم فروش، رفتار مصرف و الگوی خرید قرار دارد. در نهایت در سطح پیامدی، عادات خرید تفننی، الکترونیکی، کیفیت گرا، عمده ای و سنتی قرار گرفته است. به طور کلی با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت جهت نهادینه کردن عادت خرید کالای ورزشی داخلی، از عوامل استفاده شده در این پژوهش به عنوان الگویی برای تصمیم گیری می توان بهره جست.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع تضیعف کننده بلوغ ورزش نخبه ایران و ارائه راهکارهای مناسب بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان سازمان های اجرایی، حرفه ای ورزشی و اسناد و منابع علمی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مورد نظرخواهی قرار گرفتند (16 نفر و 17 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. موانع بلوغ سیاست گذاری ورزش نخبه در ایران در قالب 11 بعد شناسایی شدند که شامل موانع راهبردی ورزش حرفه ای، موانع ملی سیاست گذاری ورزشی، موانع اجرایی و پشتیبانی، سیستم کنترلی، ابزارهای سیاستی، مشارکت نهادها، مدیریت استعداد، علمی و فناوری، ظرفیت تجاری، رقابت پذیری ورزش نخبه، منابع و عملکردی بود. ابعاد شناسایی شده در سه سطح کلان، میانی و خرد تقسیم بندی شدند. چارچوب ارائه شده در این پژوهش، شناختی از ابعاد سیاست گذاری بلوغ ورزش نخبه را بر اساس ارتباط آن با مجموعه ای از فعالیت های مختلف ایجاد می کند. بر پایه این چارچوب، می توان به ارزیابی عینی از سطح فعالیت های مدیریت در ورزش نخبه پرداخت و اطلاعات علمی در زمینه اقدامات مناسبی را که باید سازمان های ورزشی برای توسعه سیاست گذاری توسعه ورزش نخبه انجام دهند، فراهم ساخت.

اصل و اساس صنعت های ورزش مانند فوتبال به استعدادیابی بازیکنان حرفه ای مرتبط است و برای کشف استعدادهای ناب فوتبالی نیازمند شناسایی و تعیین عوامل مؤثر بر آن است. به بیانی دیگر، استعدادیابی در سایه متغیرهایی همچون توانمندی های مدیران و عملکرد مربیان ورزشی امکان پذیر است. ازاین رو، تحقیق حاضر به بررسی نقش مدیران ورزشی و عملکرد مربیان در توسعه استعدادیابی فوتبال ایران می پردازد. روش پژوهش توصیفی و از نظر هدف پیمایشی است. جامعه آماری شامل مربیان فدراسیون فوتبال ایران دارای مدرک مربیگریA وB آسیا به تعداد 3786 نفر بود که از این تعداد 346 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش نقش مدیران ورزشی در استعدادیابی فوتبال ایران از پرسشنامه محقق ساخته و برای بررسی عملکرد مربیان از پرسشنامه جووت و میک (2000) و به منظور ارزیابی عملکرد مربیان فوتبال از پرسشنامه روحانی و همکاران (1392) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی با استفاده از نرم افزارهای spss و Amosاستفاده شد. براساس نتایج تحلیل عاملی، مقدار ضریب تبیین (R2) عملکرد مربیان 638/0 و مدیران ورزشی در استعدادیابی فوتبال 571/0 برآورد شده است و عامل های «فنی و آموزشی» به مقدار 615/0 و «نظارت و ارزیابی در مرحله اجرا» به عنوان مؤثرترین عوامل در استعدادیابی فوتبال تعیین شد. به طور کلی نتایج نشان داد که مدیریت مدیران در استعدادیابی باید در راستای توسعه صنعت ورزش و به صورت اهداف بلندمدت باشد، همچنین مربیان استعدادیابی باید همه ابعاد اجتماعی، اخلاقی و تخصصی استعدادیابی فوتبال را رعایت کنند.