هدف از پژوهش حاضر شناسایی موانع تضیعف کننده بلوغ ورزش نخبه ایران و ارائه راهکارهای مناسب بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری شامل کلیه اعضای هیأت علمی تربیت بدنی، مدیران و کارشناسان سازمان های اجرایی، حرفه ای ورزشی و اسناد و منابع علمی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و مورد نظرخواهی قرار گرفتند (16 نفر و 17 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. موانع بلوغ سیاست گذاری ورزش نخبه در ایران در قالب 11 بعد شناسایی شدند که شامل موانع راهبردی ورزش حرفه ای، موانع ملی سیاست گذاری ورزشی، موانع اجرایی و پشتیبانی، سیستم کنترلی، ابزارهای سیاستی، مشارکت نهادها، مدیریت استعداد، علمی و فناوری، ظرفیت تجاری، رقابت پذیری ورزش نخبه، منابع و عملکردی بود. ابعاد شناسایی شده در سه سطح کلان، میانی و خرد تقسیم بندی شدند. چارچوب ارائه شده در این پژوهش، شناختی از ابعاد سیاست گذاری بلوغ ورزش نخبه را بر اساس ارتباط آن با مجموعه ای از فعالیت های مختلف ایجاد می کند. بر پایه این چارچوب، می توان به ارزیابی عینی از سطح فعالیت های مدیریت در ورزش نخبه پرداخت و اطلاعات علمی در زمینه اقدامات مناسبی را که باید سازمان های ورزشی برای توسعه سیاست گذاری توسعه ورزش نخبه انجام دهند، فراهم ساخت.