بررسی تعهدات ارائه دهنده ی خدمت در قرارداد حفظ و نگهداری با تطبیق در اصول حقوق اروپایی قراردادهای خدمات محور و حقوق ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
قرارداد حفظ و نگهداری یکی از انواع قراردادهای خدماتی است که ازجمله مصادیق آن قراردادهای رایانش ابری، خدمات پارکینگ، رحم اجاره ای و غیره هستند. در اتحادیه اروپا این قرارداد در قالب گروهی خاص از قراردادها، شناسایی گردیده و قواعد اختصاصی آن در دو سند اصول حقوق اروپایی قراردادهای خدمات محور و سند چهارچوب مشترک مرجع، پیش بینی شده است. مطابق این قرارداد، یک طرف موظف به حفظ و نگهداری از مال سپرده شده در قبال دریافت اجرت می گردد. در سند مذکور، تعهداتی برای ارائه دهنده خدمت شامل تعهد به تأمین اشیا و اشخاص مورد نیاز (تأمین محل، تجهیزات و نیروی کار مناسب)، تعهد به مراقبت، تعهد به برگرداندن کالا، تعهد به انطباق و تعهد به ارائه گزارش، پیش بینی گردیده است. پژوهش حاضر به بررسی این تعهدات در سند اصول حقوق اروپایی و تطبیق آن با حقوق ایران می پردازد. به نظر می رسد کشورهای اروپایی با تدوین اسناد فوق در این زمینه موفق عمل کرده اند و وجود قوانین ویژه در این زمینه، باعث ایجاد رویه ی جدید و منسجمی گردیده است؛ بنابراین پیشنهاد می گردد با توجه به اینکه مقررات خاصی در حقوق ایران در مورد قرارداد حفظ و نگهداری پیش بینی نگردیده، قانون گذار برای رفع ابهامات در خصوص قرارداد مذکور و مسائل مرتبط با آن، در بخشی مجزا به قانون گذاری پرداخته تا با استفاده از تجربه کشورهای اروپایی در این زمینه به قواعد و مقررات منسجم دست یابیم.Examining the Obligations of Service Providers in the Contracts of Maintenance and Preservation: A Comparison of European Principles of Service Contracts and Iranian Law
The contract of maintenance and preservation is one type of service contracts that includes contracts such as cloud computing, parking services, lease of wombs, etc. In the European Union, this contract has been identified as a specific category of contracts, and its specific rules are provided in two documents, namely, the Principles of Euroean Law on Service Contracts (PELSC) and the Draft Common Frame of Reference (DCFR). According to this contract, one party is obligated to preserve and maintain the deposited property in exchange for receiving compensation. The aforementioned document includes obligations for the service provider, such as the obligation to provide necessary objects and personnel (providing premises, equipment, and suitable workforce), the obligation to exercise care, the obligation to return goods, the obligation to comply, and the obligation to provide reports. This research examines these obligations in the document of European Principles of Service Contracts and compares them with Iranian law. It appears that European countries have been successful in this regard by drafting the aforementioned documents, and the existence of specific laws in this area has led to the establishment of new and consistent procedures. Therefore, it is recommended that since Iran's law does not specifically address the contract of maintenance and preservation, the legislator should address ambiguities regarding this type of contract and related issues by enacting separate legislations, in order to achieve coherent rules and regulations based on the experiences of European countries in this realm.
تبلیغات
