واکاوی تاثیر اساتید بر شخصیت کلامی-فلسفی آیت الله جوادی آملی(با تاکید بر کلام سیاسی) (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
آیت الله عبدالله جوادی آملی دارای جامعیت نسبی در دین شناسی و نیز در پردازش مسایل کلام سیاسی است. وی دارای آثار متنوع و متکثر در اضلاع مختلف علم دینی از جمله حیطه های کلامی- سیاسی است که وی را شخصیتی شاخص ساخته است. مقاله بر پایه چارچوب روشی هرمنوتیک قصدگرای اسکینر با دخل و تصرفاتی به واکاوی تاثیرات اساتید بر شخصیت علمی آیت الله جوادی آملی(با تاکید برکلام سیاسی) به عنوان مقو له ای ذهنی-عینی می پردازد. بر این پایه سوال اصلی آن است که تاثیر اساتید و آموزگاران بر شخصیت علمی آیت الله جوادی آملی(با تاکید بر کلام سیاسی) چیست؟ فرضیه بر این مبنا استوار است که اساتید و آموزگاران در آمل، تهران و قم تاثیر اساسی در شکل گیری شخصیت علمی آیت الله جوادی آملی به ویژه در کلام سیاسی داشته و در تکوین اندیشه های وی سهم مهمی ایفا نموده است. سیرت شخصی اساتیدش بر سیرت شخصی او بازتابی جدی داشته است. در میان اساتید آیت الله جوادی آملی، علامه طباطبایی و محمدتقی آملی آن گونه که در کلام وی هویداست بیشترین تاثیر علمی و شخصیتی همه جانبه و جامع بر وی داشته اند. الهی قمشه ای جوانه های گرایش به تفسیر قرآن را در وی پرورانده است. شعرانی گرایشاتش به کلام را تقویت کرده است. فاضل تونی فلسفه ورزی را در وجود او شعله ور ساخته است. امام خمینی علاوه بر اصول فقه، در شکل گیری شخصیت اجتماعی و سیاسی برون گرای او موثر است. محقق داماد قوام فقهی او را برمی سازد و میرزاهاشم آملی آن را ورز می دهد. علامه طباطبایی توامان هم شاگرد نگر جمعی و هم درس نگر فلسفی است که هم شاگردپرور است و هم بینش خود را در عمق وجود آنان مستولی می سازد.An analysis of the influence of professors on the theological-philosophical personality of Ayatollah Javadi Amoli (with an emphasis on political theology) based on Skinner's hermeneutic method
Ayatollah Abdullah Javadi Amoli has a relative comprehensiveness in theology as well as in the processing of political theology issues. He has diverse and numerous works in various aspects of religious science, including the fields of political theology, which has made him a prominent figure. Based on the framework of Skinner's intentional hermeneutic method, the article analyzes the effects of professors on the scientific personality of Ayatollah Javadi Amoli (with an emphasis on political theology) as a subjective-objective category. On this basis, the main question is what is the effect of professors and teachers on the scientific personality of Ayatollah Javadi Amoli (with an emphasis on political theology)? The hypothesis is based on the fact that professors and teachers in Amol, Tehran, and Qom had a fundamental impact on the formation of Ayatollah Javadi Amoli's scientific-human personality, especially in political theology, and played an important role in the development of his thoughts. The personal lives of his teachers have had a serious impact on his personal life. Among Javadi Amoli's teachers, Allameh Tabataba'i and Mohammad Taqi Amoli, as is evident in his words, have had the greatest scientific and comprehensive influence on him. Elahi Qomshe'i has nurtured the seeds of a tendency to interpret the Quran in him. Sha'rani has strengthened his tendencies to theology. Fazel Toni has ignited philosophizing in him. In addition to the principles of jurisprudence, Imam Khomeini is influential in the formation of his extroverted social and political personality.
تبلیغات
