بازخوانی اعتبار روایات «غُضّوا أبصارَکم» در منابع فریقین با تأکید بر نقد تضعیفات ابن جوزی
آرشیو
چکیده
ماجرای «فرو انداختن نگاه/سر ها هنگام عبور حضرت فاطمه در قیامت» از جمله فضایلی است که در منابع حدیثی فریقین درباره حضرت زهراء انعکاس یافته است. گذشته از گزارش های مرسلی که در کتب امامیه دربردارنده این فضیلت است، شیخ مفید با سندی صحیح و شیخ صدوق به چند طریق این روایت را نقل کرده اند. افزون بر آن، این روایت در کتب متقدم زیدیه و اسماعیلیه نیز به چشم می خورد. اهل سنت این روایت را با بیش از ده طریق گزارش کرده اند. علی رغم شهادت حاکم نیشابوری و سبط ابن جوزی به صحت برخی از این طرق، ابن جوزی تمامی طرق این روایت را نامعتبر می داند. بررسی تفصیلی طرق عامی، نه تنها بیانگر سستی ادعای ابن جوزی است بلکه نشان می دهد تضعیف بسیاری از راویان حاضر در این طرق، متاثر تمایلات شیعی آنان و سوگیری های کلامی رجال نویسان عامی در جرح و تعدیل می باشد.Re-examination of the credibility of narratives (lower your gaze) in the sources of the two sects with an emphasis on the critique of Ibn Jowzi's weakening.
Reassessing the Authenticity of the Narrations on “ghuḍḍū abṣārakum” in the Sources of Both Traditions, with Emphasis on Critiquing Ibn al-Jawzī’s Rejections The account of “lowering the gaze/heads at the passage of Lady Fāṭima on the Day of Resurrection” is among the reported virtues of al-Zahrāʾ reflected in the hadith collections of both Sunnī and Shīʿī traditions. Beyond the mursal reports preserved in Imāmī sources, al-Shaykh al-Mufīd has transmitted it with a sound chain, and al-Shaykh al-Ṣadūq has narrated it through several routes. Moreover, the report appears in early Zaydī and Ismāʿīlī sources as well. Sunnī compendia likewise contain more than ten isnāds for this narration. Despite the testimonies of al-Ḥākim al-Naysābūrī and Sibt Ibn al-Jawzī affirming the soundness of some of these routes, Ibn al-Jawzī dismisses all of them as unreliable. A detailed examination of the Sunnī isnāds, however, reveals the weakness of Ibn al-Jawzī’s claim and shows that the disparagement of many transmitters involved in these chains was influenced by their Shīʿī inclinations and the theological biases of Sunnī rijāl critics in grading narrators.
تبلیغات
