رابطه ساختاری میان انطباق پذیری شغلی، استرس شغلی، آینده نگری و سلامت روان در معلمان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه ساختاری میان انطباق پذیری شغلی، استرس شغلی، آینده نگری و سلامت روان در معلمان بود. طرح پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه معلمان مشغول به تدریس در مدارس شهرستان خرم آباد در سال تحصیلی 2022-2023 بودند. حجم نمونه بر اساس دیدگاه کلاین (2023) و با روش نمونه گیری در دسترس 300 نفر انتخاب شد. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از سیاهه سلامت روانی-28 بشارت (2009)، مقیاس انطباق پذیری شغلی ساویکاس و پروفلی (2012)، پرسش نامه استرس شغلی اسپکتور و جکس (1998) و مقیاس آینده نگری سیاهه چشم انداز زمان زیمباردو و بوید (2014) استفاده شد. داده ها با ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار SPSS و AMOS نسخه 24 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین انطباق پذیری شغلی، استرس شغلی و آینده نگری با سلامت روان معلمان رابطه معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج نشان داد مسیرهای مستقیم این پژوهش معنادار شدند و مسیرهای غیرمستقیم انطباق پذیری شغلی و استرس شغلی از طریق نقش واسطه ای آینده نگری بر سلامت روان معنادار بود. بر اساس یافته های این پژوهش، مدل اصلاح شده و نهایی از برازش مطلوبی برخوردار بود (076/0=RMSEA و 05/0>P-value) و 73 درصد واریانس بهزیستی روان شناختی و 67 درصد از درماندگی روان شناختی به عنوان مولفه های سلامت روان معلمان به وسیله انطباق پذیری شغلی و استرس شغلی با نقش واسطه ای آینده نگری تبیین می شود. به طورکلی سلامت روان معلمان از انطباق پذیری شغلی، استرس شغلی و چشم انداز آینده متأثر است و شناخت این عوامل می تواند در سیاست گذاری مسئولین آموزش و پرورش برای کمک به سلامت روان معلمان سودمند باشد.تبلیغات
