تصویر دین و دولت ایرانی در کتاب "سرگذشت حاجی بابای اصفهانی" (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کتاب انتقادی «سرگذشت حاجی بابای اصفهانی» را جیمز موریه نوشت و میرزا حبیب اصفهانی (بِنی) ترجمه کرد. در این کتاب مردم، گروه ها و جامعه مورد نقد قرار گرفته و به طورکلّی بخش مهمی از آن، به انتقادهای اجتماعی (به ویژه سه نهاد دین، دولت و خانواده ایرانی) اختصاص یافته است. در این مقاله، با عنایت به اهداف استعماری انگلیس در ایران و نقش موریه در دولت انگلیس، و به شیوه توصیفی تحلیلی به دیدگاه او درباره سه نهاد مذکور در جامعه ایران پرداخته شد. نتایج نشان می دهد که در کتاب موریه، این هر سه نهاد مهم در ایران متلاشی هستند؛ دین دستاویزی برای کسب قدرت و ثروت است. دولت و کارگزاران و عُمّالش گرفتار رشوه، ظلم و ستم، ساده لوحی و نادانی هستند. نهاد خانواده نیز آلوده است و همدلی و همکاری در آن وجود ندارد.Religion and government Persian in the book of “HajiBaba Isfahani tale
The critical book "The Story of Hajibaba Esfahani" was written by James Morieh and translated by Mirza Habib Esfahani (Beni). In this book, people, groups, and society are criticized, and in general, an important part of it is devoted to social criticism (especially the three institutions of religion, government, and the Iranian family). In this article, with regard to the British colonial goals in Iran and the role of Moriya in the British government, and in a descriptive-analytical way, his view on the three mentioned institutions in the Iranian society was discussed. The results show that in Moriah's book, all three of these important institutions in Iran are disintegrating; Religion is a tool to gain power and wealth. The government and its agents and employees are caught in bribery, oppression, naivety and ignorance. The institution of the family is also polluted and there is no empathy and cooperation in it.
تبلیغات
