بازشناسی ساختار حقوقی جهان شاهی هخامنشی: مطالعه ای بر قوانین مرکزی در برابر قوانین منطقه ای (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تداوم و تحول فرایندی است که در آسیای غربی باستان بیش از هر چیز دیگر قابل مشاهده است. تحولات سیاسی و به قدرت رسیدن اقوام و گروه های گوناگون از سویی زمینه تغییرات بسیاری را فراهم می کرد؛ اما آنچه بیشتر قابل مشاهده بود ساختارهای فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی است که در طول هزاره های باستان با تحولات یا دگرگونی های کران مند به زندگی خود ادامه می دادند. بسیاری از این ساختارهای پیشین در دوره هخامنشی نیز قابل مشاهد است. همواره در پژوهش های معاصر به تأثیرپذیری پارسیان از میان رودان باستان پرداخته شده است. یکی از مهم ترین ساختارها که کم تر موردتوجه واقع شده است نظام های حقوقی عصر باستان است. براین اساس این پژوهش در نظر دارد به بررسی دو پرسش اساسی در این زمینه بپردازد. نخست آنکه نظام حقوقی هخامنشیان دقیقاً چه ویژگی هایی دارد؟ و دودیگر آنکه آیا می توان نظام حقوقی هخامنشیان را در چارچوب فرایند تداوم و تحول تأثیر پذیرفته از میان رودان باستان دانست؟ براین اساس این مقاله با بررسی منابع حقوقی این عصر به دنبال پاسخ به این پرسش هاست. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه-ای است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که علی رغم فقدان منابع بنیادین حقوقی مربوط به عصر هخامنشی، می توان با تحلیل تطبیقی اسناد و مدارک گوناگون این عصر نتیجه گرفت که نظام حقوقی پارسیان بر ساختاری مرکز-پیرامون استوار بوده است؛ ساختاری که در آن قوانین محلی و منطقه ای نقش برجسته ای ایفا می کردند.Re-examining the Legal Structure of the Persian Empire: A Study of Central Laws versus Regional Laws
The processes of continuity and transformation are especially evident in the ancient Western Asia. Political shifts and the rise of various ethnic groups often led to significant changes; yet, what stands out more prominently are the cultural, economic, and social structures that persisted over millennia with only limited reforms or adjustments. Many of these earlier structures can also be observed within the Persian era civilizations. Modern research has extensively explored the influence of ancient Mesopotamia on the Achaemenids. However, one area that has received less attention is the legal systems of the ancient world. This study seeks to address two primary questions: first, what were the defining characteristics of the Persian Empire legal system? Second, can the Persian Empire legal system be understood as part of a process of continuity and transformation influenced by ancient Mesopotamia? To answer these questions, the study draws upon two sets of sources: Mesopotamian texts on one hand and Greek accounts on the other. Using a descriptive-analytical method and based on library research, this study finds that, despite the lack of foundational legal texts from the Persian period, a comparative analysis of Mesopotamian and Greek sources reveals that the Achaemenid legal system was characterized by a center-periphery structure. In this system, local and regional laws played a prominent role.
تبلیغات
