ارائه الگوی خط مشی گذاری برای مبارزه با نابرابری در جمهوری اسلامی ایران: مورد مطالعه فقرزدایی و از بین بردن حاشیه نشینی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: با توجه به اهمیت فقر و رشد آن در جامعه ایران، به نظر می رسد که علی رغم تلاش ها و اقداماتی که برای مقابله با فقر و حاشیه نشینی صورت گرفته، نبود یک الگوی خط مشی گذاری منسجم به عنوان یکی از دلایل ناکامی در این زمینه مطرح است. این پژوهش به دنبال ارائه الگوی خط مشی گذاری موثر برای کاهش فقر و مبارزه با حاشیه نشینی در جمهوری اسلامی ایران می باشد. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، کیفی است. روش شناسی نظریه داده بنیاد با استفاده از رویکرد اشتراس و کوربین به کار گرفته شد. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق با ۱۲ نفر از خبرگان شامل خط مشی گذاران، مدیران، و متخصصان دانشگاهی آشنا با موضوع پژوهش جمع آوری شد. مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. فرآیند کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و انتخابی انجام شد.یافته ها: تحلیل داده ها منجر به شناسایی ۱۴۲ کد باز، ۲۲ مقوله و ۶ مضمون محوری شد. مدل پارادایمی نظریه داده بنیاد ارائه شده شامل شش مؤلفه اصلی است: پدیده محوری: الگوی خط مشی گذاری برای مبارزه با نابرابری. شرایط علی: شبکه سازی، نوآوری، چالش کاوی و عوامل جمعیت شناسی. شرایط زمینه ای: شاخص محوری، کیفیت گرایی، آینده پژوهی و مستندسازی. شرایط مداخله گر: کنترل و پایش، حمایت گری و حمایت جویی. راهبردها: هدف محوری، برنامه محوری، عدالت گرایی و بهره وری. پیامدها: عدالت گستری، فقرزدایی، کاهش مهاجرت حاشیه نشینان، تقویت اقتصاد محلی، پایداری اجتماعی و بهبودهای بازخوردمحور.نتیجه گیری: یافته های پژوهش یک الگوی خط مشی گذاری ساختاریافته و قابل اجرا برای مقابله با نابرابری در جمهوری اسلامی ایران ارائه می دهد. این مدل، بینش ها و راهبردهای عملی را برای هدایت خط مشی گذاران در دستیابی به نتایج پایدار در زمینه فقرزدایی و کاهش حاشیه نشینی فراهم می کند.Proposing a Policymaking Framework to Combat Inequality in the Islamic Republic of Iran: A Case Study on Poverty Alleviation and Eradicating Marginalization
Given the significance and growing prevalence of poverty in Iranian society, this study aims to propose an effective policymaking framework to combat inequality in the Islamic Republic of Iran, focusing on poverty alleviation and eradicating marginalization.The research addresses the lack of a cohesive policymaking model, which has been a major barrier to achieving meaningful progress in this area.Methods:The research adopts an applied approach in its objective and employs qualitative methods. Grounded theory, based on the Strauss and Corbin approach, was utilized as the primary methodology. Data were collected through in-depth interviews with 12 experts, including policymakers, managers, and academic specialists. The analysis involved three stages of coding: open, axial, and selective, and interviews continued until theoretical saturation was reached.Results:The analysis identified 142 open codes, 22 thematic categories, and six core themes. The proposed grounded theory model comprises six components: Core Phenomenon: A policymaking framework for combating inequality.Causal Conditions: Networking, fostering innovation, challenge identification, and demographic factors. Contextual Conditions: Index-oriented planning, quality-centric approaches, foresight, and systematic documentation.Intervening Conditions: Robust monitoring and evaluation systems, advocacy, and support mechanisms.Strategies: Goal-oriented planning, program-based execution, justice-oriented initiatives, and productivity enhancement.Outcomes: Justice promotion, poverty alleviation, reduced migration from marginalized areas, strengthened local economies, social sustainability, and feedback-driven results.Conclusions:The findings offer a structured and actionable policymaking framework to address inequality and advance poverty alleviation and marginalization efforts in the Islamic Republic of Iran. This model provides practical insights and strategies to guide policymakers in achieving sustainable social and economic outcomes.
تبلیغات
