بررسی تطبیقی بازشوهای سنتی معماری با توجه به مفاهیم پایه ای (مطالعه موردی: ارسی ایران و شوجی ژاپن) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جوامع براساس فرهنگ ها و اقلیم های خاص خود، شیوه های معماری مختلف را ارتقا داده اند. به هر روی شباهت ها و تفاوت هایی بین ویژگی های انواع معماری، منبعث از تفکر خلاق مشترک بشر و زمینه های متفاوت، در خصوصیات عناصر معماری ظهور می یابد. طراحی عناصر بازشو که در معماری واجد اهمیت هستند و رابطه بین فضاهای درون و بیرون را تنظیم می کنند، نیز طبعاً تحت تأثیر برخی مفاهیم مرجع که در فرهنگ جوامع ریشه دارد، قرار می گیرد و این امر در شکل گیری بازشوها و به نوعی در کل هویت معماری اثر می گذارد. از این نقطه نظر، «بازشو» واجد یک لایه ظاهری شامل بر وجوه ریخت شناسی و یک لایه باطنی حامل معانی و ایده ها است. «ارسی» نوعی بازشو در معماری سنتی ایرانی و «شوجی» نوعی بازشو در معماری سنتی ژاپنی است که هریک عنصری شاخص در معماری منطقه خود هستند. علی رغم تفاوت مشهود در چهره، هر دو بازشو تعاملی منعطف را بین فضای درون و بیرون تأمین می کنند. این مقاله شباهت ها و تفاوت های مهم این دو نوع بازشو را در قالب یک مطالعه تطبیقی در سه محور ریخت شناسی، فنی و باطنی بررسی می کند. شباهت های مهم یافت شده در عرصه های تأثیر فضایی، تنظیم رابطه درون و بیرون، فازی گرایی و انعطاف در محصوریت و ویژگی های فرهنگی-محیطی و تفاوت های مهم مربوط به پیچیدگی هندسی در مقابل سادگی هندسی، ترجیح کارکرد غالب به سمت اقلیم یا مرزبندی، مینیمال گرانبودن در مقابل مینیمال گرایی و طراحی مبتنی بر رنگ یا سایه روشن هستند.A Comparative Study on Traditional Architectural Openings Based on Fundamental Concepts (Case study: Persian Orosi and Japanese Shoji)
Communities, based on their specific cultures and climates, have developed different architectural styles. However, there can be found similarities and differences among the characteristics of some instances of architecture; caused by common human creative thinking and diverse contexts, presenting features of architectural elements. Opening elements in architecture are important, as they control relationships between different spaces, such as the inside and the outside. Naturally, designing them is influenced by some source concepts, that originated in cultures of communities, which appears in the formation of the architectural openings and somehow the whole identity of that architecture. From this point of view, openings have an outer layer, which includes the morphological aspects, and an inner layer carrying meanings and ideas. “Orosi” is a type of opening in traditional Persian architecture and “Shoji” is a type of opening in traditional Japanese architecture. Each is a distinctive element of its region’s architecture. Notwithstanding the evident difference in their appearance, they both are openings that create flexible interaction between the interior space and the exterior. To understand the characteristics of these two openings, especially in their inner layers, this paper investigates their significant similarities and differences through a comparative study of three dimensions: morphological, technical, and inner. Main Similarities are found in fields of spatial influence, adjusting in/out relation, fuzziness and flexibility in enclosure, and cultural/environmental characters. The main differences found are geometric complexity vs. simplicity, dominant function turning to climate or boundary, non-minimalism vs minimalism, and preferring color or shadow designing.
تبلیغات
