اطناب و گونه های آن در ثلث آخر قرآن کریم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شناخت علوم بلاغی در درک لطائف و دقائق قرآن نقش مهمی دارند. یکی از زیرشاخه های علم معانی بحث «ایجاز، اطناب و مساوات» است که از دیرباز مورد توجه علمای بلاغت بوده است، به گونه ای که برخی از علمای اهل فن، بلاغت را به این بحث محدود و منحصر کرده اند. از این رو در بر شمردن گونه های ایجاز، اطناب و مساوات نظریات گوناگونی ارائه شده است و این ویژگی در تعریف اطناب و برشمردن گونه های آن نمود بیشتری دارد. مقاله حاضر با روش توصیفی- تحلیلی پس از مراجعه به کتب متعدد و دست اول بلاغت، تعریف کاملی از اطناب و گونه های آن ارائه نموده و شواهد کاملی از موارد اطناب در ثلث آخر قرآن کریم را استخراج کرده است تا در نتیجه بسترمناسبی برای توانمند ساختن مخاطب در به کارگیری عملی و آسان اطناب در این بخش از قرآن و کاربرد آن در جای مناسب خود فراهم گردد.The Atnab and its types in the last third of the Holy Quran
Understanding rhetorical sciences plays an important role in understanding the subtleties and nuances of the Quran. One of the sub-branches of the science of meanings is the discussion of "brevity, elegance, and equality" which has long been of interest to rhetoric scholars, in such a way that some scholars of art have limited and restricted rhetoric to this discussion. Therefore, various theories have been presented in enumerating the types of brevity, elegance, and equality, and this feature is more evident in defining elegance and enumerating its types. The present article, using a descriptive-analytical method, after referring to numerous and first-hand books on rhetoric, has presented a complete definition of elegance and its types and has extracted complete evidence of elegance in the last third of the Holy Quran, so as to provide a suitable platform for empowering the audience to practically and easily apply elegance in this part of the Quran and to use it in its appropriate place.
تبلیغات
