بررسی نقش های معنایی-کاربردشناختی گزاره های امری در سوره عنکبوت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مطالعه معنا و انتقال آن از طریق زبان که در اشکال متفاوت عاطفی، خبری، پرسشی و امری نمود پیدا می کند در شاخه های گوناگون کاربردشناختی بررسی می شود. از منظر کاربردشناسی یک جمله می تواند در بسترها و بافت های مختلف نقش های متفاوتی داشته باشد که آن نقش های مرسوم تر، معنای اولیه هستند و نقش های دیگر، معانی ثانویه. بر این اساس گزاره های امری نیز می توانند همچنین نقش های متفاوتی را ایفا کنند. از آن جا که قرآن کریم برای افزونی قدرت تأثیر و القای معانی به مخاطب، تجلی گاه نقش های معنایی-کاربردشناختی گزاره های امری است؛ پژوهش حاضر در تلاش است تا با تحلیل کارکردهای زبانی گزاره های امری سوره عنکبوت، به بررسی توانش ارتباطیِ این سوره و میزان تأثیرگذاری آن در مخاطب بپردازد. به این منظور با تکیه بر روش توصیفی-تحلیلی، ویژگی های متن محور و کاربرمحور آیات در کنار عناصر زنجیره ای و زبرزنجیره ای مؤثر در معانی گزاره های امری این سوره مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که گزاره های امری سوره عنکبوت به ترتیب در نقش های منظوری ارشاد، هشدار، دوام، تهدید، تعجیز و اهانت به کار رفته، و باتوجه به این که بیشتر این گزاره ها خطاب به اهل باطل است؛ لذا چنین برداشت می شود که منطق دینی ابتدا بر ارشاد و راهنمایی استوار است و در صورت مخالفت گمراهان، نخست به آنان هشدار داده می شود و اگر بر سرکشی خود افزودند، آن ها را ضعیف و ناتوان شمرده و به عذاب خداوند وعده می دهد. این نوع ارتباط قرآن با مخاطب، دلیلی قاطع بر اعجاز زبانی آن است.Studying the semantic-pragmatic roles of imperative propositions in Surah Al-Ankabut
The study of meaning and its transmission through language, which manifests itself in different emotional, declarative, interrogative, and imperative forms, is examined in various branches of pragmatics. From a pragmatic perspective, a sentence can have different roles in different contexts and contexts, the more common roles being primary meaning and other roles being secondary meanings. Accordingly, imperative statements can also play different roles. Since the Holy Quran is a manifestation of the semantic-pragmatic roles of imperative statements in order to increase the power of influence and instill meanings in the audience, the present study attempts to analyze the linguistic functions of the imperative statements of Surah Al-Ankabut, to examine the communicative potential of this Surah and the extent of its impact on the audience. For this purpose, relying on the descriptive-analytical method, the text-oriented and user-oriented features of the verses, along with the chain and super-chain elements effective in the meanings of the imperative statements of this surah, have been analyzed. The results indicate that the imperative statements of Surah Al-Ankabut are used in the roles of guidance, warning, permanence, threat, incapacitation, and insult, respectively. Considering that most of these statements are addressed to the people of falsehood, it is understood that religious logic is based primarily on guidance and guidance, and if the misguided oppose, they are first warned, and if they increase their rebellion, they are considered weak and helpless and promised God's punishment. This type of communication between the Quran and the audience is a decisive proof of its linguistic miracle.
تبلیغات
