خوانش ظرفیت حقوقی و کیفری بین المللی نظام عدم گسترش هسته ای در پرتو تحولات دهه ابتدایی قرن بیست و یکم (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فراوانی روزافزون حملات ضد اشاعه، اهمیت تقویت تلاش های بین المللی منع اشاعه را نشان می دهد. رژیم منع گسترش تسلیحات هسته ای به عنوان مجموعه توافق نامه ها، نهادها و هنجارهای بین المللی که شفافیتی را در مورد قابلیت های تسلیحات هسته ای ایجاد کرده، خطرات تشدید را مدیریت کرده و از توسعه سلاح های هسته ای توسط کشورهای غیرهسته ای بازدارنده است، در بحران است. علاوه بر این، ضمن ترویج همکاری بین المللی، مذاکره و شفافیت، موجبات ایجاد رژیم هنجاری را علیه سلاح های هسته ای و پیشگیری از داشتن و استفاده از سلاح های هسته ای را فراهم می آورد. البته حملات ضد اشاعه پیشگیرانه ای که مواد، کالاها، پرسنل یا زیرساخت های مرتبط با برنامه تسلیحات هسته ای را هدف قرار می دهند، برای کشورهایی که مخالف ظهور قدرت های هسته ای جدید هستند، در این چارچوب قرار دارند. با توجه به روند ضد اشاعه تسلیحات تسلیحاتی و علاقه نشان داده شده از سوی تعدادی از بازیگران، نیاز به اولویت دادن به تقویت رژیم منع اشاعه موجود برای منصرف کردن اشاعه گران از توسعه برنامه های تسلیحات هسته ای و منصرف کردن دشمنان آنها از در نظر گرفتن اقدامات نظامی یا دیگر راهبردهای مخاطره آمیز ضد اشاعه وجود دارد. بنابراین، مقاله با تمرکز بر تحولات موجود در دهه ابتدایی قرن بیست و یکم، ظرفیت های حقوقی و کیفری بین المللی نظام عدم گسترش هسته ای را با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی مورد بررسی قرار می دهد.Reading the Legal and Criminal International Capacity of the Nuclear Non-Proliferation Regime in the Light of the Developments of the First Decade of the 21st Centur
The increasing frequency of counter-proliferation attacks demonstrates the importance of strengthening international non-proliferation efforts. The nuclear non-proliferation regime, as a set of international agreements, institutions, and norms that provide transparency about nuclear weapons capabilities, manage the risks of escalation, and deter non-nuclear weapons states from developing nuclear weapons, is in crisis. Furthermore, while promoting international cooperation, negotiation, and transparency, it provides a normative regime against nuclear weapons and prevents the possession and use of nuclear weapons. Of course, preventive counter-proliferation attacks that target materials, goods, personnel, or infrastructure associated with a nuclear weapons program fall within this framework for states that oppose the emergence of new nuclear powers. Given the trend of non-proliferation of nuclear weapons and the interest shown by a number of actors, there is a need to prioritize strengthening the existing non-proliferation regime to deter proliferators from developing nuclear weapons programs and to deter their adversaries from considering military action or other risky counter-proliferation strategies. Therefore, focusing on developments in the first decade of the 21st century, the article examines the international legal and criminal capacities of the nuclear non-proliferation regime using a descriptive-analytical research method..
تبلیغات
