خوانش نقاشی های مسعود عربشاهی از منظرآراء دریدا با تمرکز بر مفهوم پارارگون (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دریدا مقدمات نقد هر اثر را درون همان اثر بازمی یابد. او ایده هایی مانند حقیقت یا هویت را مختل می کند و در مقابل بر غیاب معنا تأکید می کند. مسئله مهم در حیطه زیباشناسی دریدا، موضوع پارارگون به معنای پیرامون کار است که موجب شکل گیری اثر هنری است و علی رغم بی مکان بودن جایی بین درون و بیرون کار قرار دارد. در نگاه نخست، پارارگون از تفسیر، قاب، امضاء و ... شکل گرفته است. در این پژوهش سعی بر این است که با انتخاب برخی از آثار عربشاهی به این پرسش بپردازیم که تحلیل موضوع پارارگون دریدا در حیطه نقاشی های عربشاهی به چه شیوه ای است؟ یک فرضیه این است که درون آثار عربشاهی نمادها و نقش مایه ها و بیرون آثارش منابع الهام و زمینه های تاریخی و فرهنگی می باشد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی، پارارگون دریدا را توصیف و آثار عربشاهی را به صورت تصادفی انتخاب و تحلیل می کند و با تکیه بر داده های منابع کتابخانه ای نگاشته شده است. بر اساس یافته های پژوهش، با توجه به نظریه دریدا درباره پارارگون زمینه تفسیرهای متعدد، متضاد یا مخالف با هدف هنرمند و یا آثار باستانی، همچنین نقاشی های مقدماتی خود هنرمند و برخی عناصر موجود در تابلو به مثابه پارارگون و آثار نهایی در جایگاه اِرگون می باشند.Reading Masoud Arabshahi's paintings from Derrida's views, focusing on the concept of parargon
Derrida finds the foundations of criticism of each work within the same work. He disrupts ideas such as truth or identity and instead emphasizes the absence of meaning. An important issue in the field of Derrida's aesthetics is the issue of paragon, which means around the work, which causes the formation of the work of art, and is located somewhere between the inside and outside of the work, despite its placelessness. At first glance, Paragon is formed from interpretation, frame, signature, etc. In this research, by selecting some of Arabshahi's works, we try to address the question of how Derrida's paragon is analyzed in the field of Arabshahi's paintings. One hypothesis is that within Arabshahi's works are symbols and motifs, and outside his works are sources of inspiration and historical and cultural contexts. The present study describes Derrida's Parargon and randomly selects and analyzes Arabshahi's works using a descriptive and analytical method, and it is written based on the data of library sources. Based on the findings of the research, according to Derrida's theory about the parargon, there are many interpretations, opposite or opposed to the purpose of the artist or the ancient works, as well as the preliminary paintings of the artist himself and some elements in the painting as a parargon and the final works are ergon.
تبلیغات
