بررسی تطبیقی طرح واره های نقش جنسیتی در رمآن های کاش چیزی نمی ماند جز لحظات شیرین اثر ویرژینی گریمالدی و عادت می کنیم اثر زویا پیرزاد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این جستار به بررسی طرح واره های نقش جنسیتی در دو رمان" کاش چیزی نمی ماند جز لحظات شیرین" اثر ویرژینی گریمالدی، نویسنده ی معاصر فرانسوی و "عادت می کنیم "از زویا پیرزاد، نویسنده ی معاصر ایرانی، بر پایه نظریه ی طرح واره های نقش جنسیتی جان استیونز می پردازد. ادبیات، به ویژه رمان، با توجه به اینکه، بیشتر نسل جوان را مخاطب قرار می دهد، نقش بسزایی در شکل گیری طرح واره های ذهنی نزد مخاطبین خود دارد. این دو نویسنده در آثار خود نمونه های بسیاری از طرح واره های نقش جنسیتی را در جوامع خود به تصویر کشیده اند. شخصیت های اصلی هر دو رمان نقش مادر میان سال را در جوامع خود ایفا می کنند. آنچه پژوهش حاضر را به عنوان یک ضرورت در ذهن نگارنده مطرح کرده است، بررسی تفاوت ها و شباهت های چالش های پیشروی زنان و مادران بدون همسر، و شیوه ی رویارویی با آنها در این دو فرهنگ است. پرسش اصلی در جستار حاضر این است که پربسامدترین طرح واره های جنسیتی در این دو رمان چه هستند و آیا این دو نویسنده موفق به درهم شکستن طرح واره های جنسیتی منفی زنانه - مادرانه شده اند؟ تحلیل رویدادها، رفتار، گفتمان و زندگی فردی و اجتماعی شخصیت های دو داستان بر پایه نظریه طرح واره های نقش جنسیتی استیونز نشان می دهد که گریمالدی، نویسنده ی معاصر فرانسوی در این زمینه موفق تر عمل کرده است. وی توانسته است با حفظ طرح واره های مثبت زنانه، طرح واره های منفی را در شخصیت اصلی داستان خود تعدیل و اصلاح کند. پیرزاد اگرچه کوشیده است با نسبت دادن چندی از طرح واره های فرعی و گاهی سطحی مردانه به شخصیت های اصلی رمان خود، دست به کلیشه زدایی بزند ولی درنهایت موفق به درهم شکستن طرح واره های منفی غالب زنانه نشده است.A comparative study of Gender Schema Theory in novels And that only the sweet moments last of Virginie Girmaldi and We Will Get Used to It of Zoya Pirzad
This article examines the gender role schemas in Virginie Grimaldi’s And That Only the Sweet Moments Last (2020) and Zoya Pirzad’s We Will Get Used to It (2006) based on the theory of gender role schemas by John Stephens. Literature, especially the novel, has a significant role in the formation of mental schemas among its audience, considering that it addresses mostly the young generation. In the above-mentioned novels, these two contemporary authors depict many examples of gender role schemas in their society. The main characters of both novels play the role of middle-aged mothers in their communities. What has raised the necessity of writing the present article is the need for the examination of the differences and similarities of the challenges faced by women and single mothers and how to face them in these two cultures. The main question addressed in this article is what are the most frequent gender schemas in the two novels and have these two authors succeeded in breaking the negative feminine-maternal gender schemas? The analysis of the events, behavior, discourse, and personal and social lives of the characters based on Stephens’s theory of gender role schemas shows that Grimaldi has been more successful in fulfilling the task. She has been able to adjust and modify the negative schemas in the main character by maintaining positive female schemas. Although Pirzad has tried to de-stereotype by attributing several secondary, and sometimes superficial, male schemas to the main characters in her novel, she has not succeeded in breaking the dominant negative schemas of women.
تبلیغات
