بررسی منتخب ابیاتی از چهار برگردان فارسی چهار غزلواره شکسپیر از منظر چهار راهکار ترجمه ای جیمز هولمز (۱۹۸۸) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله، منتخب ابیاتی از چهار برگردان فارسی چهار غزلواره شکسپیر را از منظر چهار راهکار ترجمه ای هولمز بررسی تطبیقی می کند تا نشان بدهد کدام راهکارهای ترجمه ای وجه غالب دارند و مترجمان کدام راهکارها را اتخاذ کرده اند. از نظر هولمز، شعر ترجمه شده، نوعی «فرا-شعر» و مترجم نیز فرا-شاعری است که می کوشد عینیت کلامی را در قالبی کم و بیش مشابه شعر اصلی، بازآفرینی کند. روش این این مقاله، کیفی-تحلیلی و مطابق با نقشه راه مطالعات ترجمه است. از چهارگونه فراشعر یعنی محاکاتی، قیاسی، انداموار و انحرافی، دو راهکار اول، «شکل-وابسته» و دو راهکار دوم، «محتوا-وابسته»اند. نتایج بررسی نشان می دهند برگردان طبیب زاده «فرا-شعری» است که نه به نثر است و نه به نظم؛ برگردان تفضلی، شکل-وابسته؛ برگردان مقدم، مبتنی بر راهکار انحراف است؛ و ابجدیان نیز راه میانه را اختیار کرده است. در مجموع، طبیب زاده با انتخاب راهکار «قیاسی»، ترجمه هایی به مثابه فراشعر از غزلواره های شکسپیر در زبان فارسی پدید آورده است.Exploring James Holmes' Fourfold Translation Strategies in Four Persian Translations of Shakespeare's Sonnets
This article compares four Persian translations of Shakespearean sonnets, analyzing selected verses in light of Holmes's proposed translation strategies. The study aims to identify prevailing translation strategies. According to Holmes, the translated poetry is a "meta-poetry," and the translator, a “meta-poet”, attempts to recreate the verbal identity within a more or less similar structure to the original poem. The methodology is qualitative-analytical and aligns with the translation studies map. The four types of meta-poem—imitative, analogical, organic, and deviant—are categorized into two approaches: "form-derivative" for the first two and "content-derivative" for the latter two. The results show that Tabibzadeh's translation follows an analogical strategy, producing translations that resemble the meta-poetry of Shakespearean sonnets in Persian. Tafazzoli's translation is form-derivative, Moghadam's translation employs a deviant strategy, and Abjadiyan's translation adopts a middle path. Overall, this study highlights the importance of translation strategies in creating effective and faithful translations of poetry.
تبلیغات
