الگوی ترکیب سرمایه های نامشهود «ستاد نانو» در پیشرفت نانو در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در چشم انداز بیست ساله کشور جمهوری اسلامی ایران کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه، با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام تصویر شده است. بررسی وضعیت فناوری نانو در ایران نشان می دهد این نوفناوری به نسبت دیگر فناوری ها و نوفناوری ها در حوزه های علمی، اقتصادی و ترویجی، رشد قابل ملاحظه و «پایداری» داشته و اینک ایران در میان چند کشور اصلی برترِ نانوفناور در جهان قرارگرفته است. یکی از عاملیت های اصلی این توسعه «ستاد ویژه فناوری نانو» و دبیرخانه فعال آن بوده و از این رو مطالعه زمینه ها و فرایندهای سیاستی، اجتماعی و سازمانی منجر به این رشد پایدار می تواند بصیرت هایی برای توسعه ی دیگر فناوری ها و نوفناوری ها در کشور فراهم کند. پژوهش حاضر با گردآوری، مقوله سازی و مفهوم پردازی تجربیات سازمانی پانزده ساله (۱۳۸۰- ۱۳۹۵) دبیرخانه این ستاد تلاش کرده الگویی از نقش سرمایه های نامشهود در شکل گیری موفقیت سازمانی این دبیرخانه و پیشرفت نانو در کشور برسازد. نتایج این پژوهش که با تحلیل مضمونی مصاحبه های نیمه ساخت یافته با دست اندرکاران بالادستی نانو و نیز اسناد ستاد ویژه توسعه فناوری نانو حاصل شده نشان از توجه به انواع سرمایه های مناسب شامل سرمایه فکری، سرمایه اجتماعی، سرمایه سیاسی و سرمایه سازمانی دارد که همچنین باعث تقویت فرهنگ و انسجام سازمانی لازم برای پیشرفت پایدار نانو (به خصوص در دو دهه اول تاسیس ستاد نانو) شده است.The role of the model of intangible capitals of Nano Organization in the sustainable development of Nano in Iran
IN the 20-year vision document of the development of Iran (1384-1404) Iran is depicted as a developed country with the first economic, scientific and technological position in the region, with an Islamic and revolutionary identity, inspiring in the Islamic world. studying of the situation of nanotechnology in Iran shows that although this technology has been initiated in Iran for less than 20 years, but compared to other technologies has experienced sustainable growth in sciences & economics. The main factor of this development is the "Special Nanotechnology Headquarters" and its active and special secretariat, and therefore the study of policies and management processes leading to this sustainable growth can provide insights for the development of other technologies and innovations in the country. The present qualitative research has been done by collecting, categorizing and conceptualizing the organizational experiences of the secretariat of this headquarters and has tried to create a model of the role of intangible capitals in forming the organizational success of this organization in the development of nano in the country.