جمهوریت به مثابه الگوی سلوک سیاسی در اندیشه امام خمینی (ره)
آرشیو
چکیده
اندیشه سیاسی امام خمینی (رحمه الله علیه)، بخشی مضاف و سطحی از روبنای اندیشه ایشان است که باید آن را ملهم از لایه های مبنایی تر معرفتی در نگاه ایشان دانست. باتوجه به آن که مبانی هستی شناسی امام خمینی (رحمه الله علیه)، توحیدمحور است و درنتیجه هر آنچه هست، جز سمت مقدمیت ندارد، مسأله اصلی نگارنده، نسبت یابی مقوله جمهوریت با این مبنا در نگاه ایشان است و لذا سوال پژوهش چیستی نسبت جمهوریت با الگوی کلان تربیت توحیدی انسان در نگاه امام خمینی (رحمه الله علیه) خواهد بود که در پاسخ به آن، روش تحلیل منظومه ای مدنظر قرار گرفته است.در نگاه امام خمینی (رحمه الله علیه)، انسان از یک جنبه، دارای سه مرتبه جسمانی، مثالی و عقلانی و از یک حیث دارای دو بعد فردی و جمعی است که ایشان از این دو بعد به حیث عبادی و حیث سیاسی انسان تعبیر می کنند. نسبت یابی آن سه مرتبه و این دو بعد، الگوی کلان تربیت توحیدی انسان را در مبدأ، مسیر و غایت در نگاه ایشان روشن می سازد. از منظر ایشان آن برنامه ای که عهده دار تربیت جنبه اجتماعی انسان در هر سه مرتبه است، برنامه سلوک سیاسی انسان است که مهم ترین ابزار و مطلوب ترین قالب برای تحقق این برنامه، جمهوریت خواهد بود.Republic as a model of political conduct in Imam Khomeini's thought
The political thought of Imam Khomeini is an additional part and level of the superstructure of his thought, which should be considered as an inspiration from the more basic layers of knowledge in his eyes. Considering that the basis of Imam Khomeini's ontology is based on monotheism, and as a result, everything that exists has nothing but the position of prelude, the author's main problem is to compare the category of republic with this basis in his eyes, and therefore the research question is what is the relationship. The Republic will be a monotheistic education model of human beings in the view of Imam Khomeini and in response to that, a Manžumeh analysis (Systematic analysis) method has been taken into consideration. In thought of Imam Khomeini human in one sense has a physical position, methali position, and aghlani position, and in one sense, it has two dimensions, individual and collective, which they interpret from these two dimensions as the religious aspect and the political aspect of man. The comparison of those three stratum and these two dimensions makes the macro model of monotheistic education of man clear in their eyes, in the origin, path and end. From his point of view, the program that is responsible for the education of the social aspect of man in all three levels is the program of political conduct of man, and the most important tool and the most desirable format for the realization of this program will be the republic.
تبلیغات
