آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۱

چکیده

این مطالعه به بررسی زیست پذیری شهری به عنوان رویکردی چندبعدی برای مقابله با بیماری های همه گیر آتی در فضاهای شهری، در پاسخ به آسیب پذیری شهرها و زندگی شهری در دوران همه گیری کووید-19، پرداخته است. بر همین مبنا، مطالعه حاضر با ماهیتی کاربردی، از الگوی تحقیق توصیفی – تحلیلی پیروی می کند؛ ابزار گردآوری اطلاعات به دو صورت اسنادی – پیمایشی (پرسشنامه) است؛ جامعه آماری این مطالعه، شهروندان محله های سبز دشت و کوی گلستان است که حجم نمونه هرکدام از آن محله ها، 200 نفر برآورد شده است. شاخص های زیست پذیری شهری با استفاده از پرسشنامه ارزیابی شدند. نتایج آزمون های T مستقل و واریانس دو عاملی نشان می دهد که در دوران همه گیری کووید-19، ابعاد «مسکن»، «حمل ونقل»، «اقتصادی»، «زیست محیطی»، و «فراغت» در سبز دشت و ابعاد «زیست محیطی»، «اقتصادی»، و «فراغت» در کوی گلستان بازخوردهای مطلوبی نداشته اند. به طورکلی، وضعیت شاخص های زیست پذیری شهری در هر دو محله پایین تر از میانگین آماری ارزیابی شده، بااین حال، زیست پذیری در سبز دشت به مراتب مطلوب تر از کوی گلستان است. این نتایج بر اهمیت تقویت رویکرد زیست پذیری شهری در مواجهه با پاندمی های آینده تأکید می کند.

Urban Livability Assessment During the COVID-19 Pandemic: A Comparative Study of Worn-out Textures and Semi-Planned Urban Fabrics: The Case Study of Sabzdasht and Koy-e Golestan Neighborhoods - Golestan City, Tehran

This study examines urban livability as a multidimensional framework for addressing future pandemics in urban settings, in response to the vulnerabilities exposed during the COVID-19 pandemic. The research employs an applied, descriptive-analytical model, utilizing both documentary and survey methods (questionnaires) for data collection. The statistical population consists of residents from the Sabzdasht and Koy-e Golestan neighborhoods, with a sample size of 200 individuals from each area. Urban livability indicators were evaluated through a structured questionnaire. Analysis using independent T-tests and two-way ANOVA reveals that during the COVID-19 pandemic, the dimensions of “housing”, “transportation”, “economic”, “environmental”, and “leisure” in Sabzehdasht, and “environmental”, “economic”, and “leisure” in Koy-e Golestan, did not receive favorable assessments. Overall, urban livability indicators in both neighborhoods were below the statistical average, although livability in Sabzeh Dasht was significantly higher than in Koyi Golestan. These results highlight the need to enhance urban livability to better prepare for future pandemics.

تبلیغات