بررسی تطبیقی جلوه های «زبان آشفتگی» در شعر رضا براهنی و ودیع سعاده بر پایه نظریه زبانیت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جریان شعر زبان یا مقوله زبانیت که در ادبیات معاصر فارسی به اسم رضا براهنی شناخته می شود، یکی از مهمترین جریان های شعری پست مدرن است که قائل به اهمیت و اولویت بخشیدن به زبان در قیاس با معنا است. این مقوله هرچند از جهت مبانی و سرایش اشعار با اسم براهنی پیوند یافته است، اما اصول و مبانی این نظریه در اشعار پست مدرنیستی دیگر کشورهای جهان قابل ردیابی است. در شعر عربی شاعر نوپرداز و سورئالیستی لبنانی، ودیع سعاده، از این نظر قابل بحث بررسی است. اصول نظری مقوله زبانیت توسط براهنی تبیین شده و مجموعه شعری خطاب به پروانه ها در ذیل همین نظریه توسط شاعر سروده و منتشر شده است. این مقاله با روش توصیفی - تحلیلی در صدد است با تکیه بر همین نظریه، یعنی نظریه زبانیت براهنی، به مطالعه تطبیقی اشعار رضا براهنی و ودیع سعاده شاعر معاصر لبنانی بپردازد تا همسانی و قابلیت نقد و بررسی اشعار یک شاعر لبنانی با مقوله زبانیت به طور دقیق و نظام مند واکاوی شود. این مقاله کوشیده است میزان توجه دو شاعر به زبان و ویژگی های فرمی و صوری و طرح ها و جلوه های محض زبانی را کشف و آشکار سازد.A Comparative Study of the Manifestations of "Disorderly Language" in the Poetry of Reza Barahani and Wadih Sa'adeh Based on Linguistic Theory
The concept of linguistics is closely associated in contemporary literature with Reza Barahani and it comprises one of the most significant postmodern poetic movements. It emphasizes the importance of language over meaning and encapsulates poetry within the realm of language and linguistic forms. While this concept is linked to Barahani's name in terms of its foundations and poetic style, the principles and foundations of this theory can be traced in the postmodern poetry of other countries around the world. In Arabic poetry, the Lebanese modernist and surrealist poet Wadih Sa'adeh is a case worth investigating in this regard. The theoretical principles of the concept of linguistics were elucidated by Barahani, and the collection of poems "Khatab be Parvaneh-ha" (To the Butterflies) was composed and published by the poet under this theory. This article, using a descriptive-analytical method, aims to conduct a comparative study of the poems of Reza Barahani and the contemporary Lebanese poet Wadih Sa'adeh, relying on this theory, namely Barahani's theory of linguistics, to accurately and systematically explore the similarities and potential for critical analysis of the poems of a Lebanese poet with the concept of linguistics. This article has endeavored to uncover and reveal the extent of the two poets' attention to language and its formal, figurative, and purely linguistic features. The basis of the analysis is the American school of
تبلیغات
