چکیده

«تواضع» یکی از فضایل تا حدی مغفول در دوران جدید است. بر همین مبنا ، در نوشتار پیش رو تعاریف متنوع و نسبتاً پراکنده از این فضیلت به اجمال بیان و بررسی شده و در نهایت ، نقد و بررسی سه رویکرد اصلی و متفاوت به تواضع، محور کار قرار گرفته است. رویکرد ارسطو به عنوان نماینده تمام و کمال دوران باستان ، بر عدم فضیلت انگاری «تواضع» تکیه دارد. در رویکرد قدّیس آگوستین به عنوان نماینده برجسته متفکران قرون وسطیٰ نه تنها تواضع به مثابه یک فضیلت ، بلکه به عنوان مبنایی ترین فضیلت در زیست انسانی و ایمانی معرفی می شود. جولیا درایور - فیلسوف معاصر - با نگرشی کاملاً متفاوت ، تواضع حقیقی را مستلزم نقص معرفتی و بی خبری نسبی از خود می داند. جمع بندی و پیشنهاد نوآورانه مقاله حاضر این است که «تواضع» در سه سطح رفتاری یا بیرونی ، روحی یا درونی و وجودی تعریف شود تا از این گذرگاه دست کم برخی از چالش های موجود در ارائه تبیین و تعریفی دقیقْ از تواضع مرتفع شود.

Analysis of three definitions of humility; The approaches of Aristotle, Augustine and Julia Driver

Modesty is a rather neglected virtue today. In this paper, I consider different and divergent definitions of this virtue and finally I criticize the main three approaches to modesty. Aristotle’s approach as a full-fledged representative of the ancient world asserts that modesty is not a virtue. Saint Augustin not only characterizes modesty as a virtue but also as the most fundamental virtue in human and faithful life. Julia Driver, the contemporary philosopher, adopts a totally different approach, suggesting that true modesty implies epistemic flaws and relative ignorance of one’s own self. In this paper, I propose that modesty should be defined at three levels: behavioral or external, spiritual or internal, and existential in order to overcome some of the challenges before these three approaches

تبلیغات