آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۱

چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر خود تنظیمی بر تبحر حرکتی و مهارت اجتماعی کودکان پیش دبستانی بااختلال هماهنگی رشدی بود. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان بادامنه سنی 7-4 سال دارای اختلال هماهنگی رشدی شهرستان بابل بود که 30 نفر از آنها به روش هدفمند انتخاب و پس از اجرای پیش آزمون به روش تصادفی ساده در دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی ویلسون (2007)، برونینکس- اوزرتسکی (1978) و مهارت اجتماعی گرشام والیوت (1990) استفاده شد. گروه ها به مدت 16 جلسه، دو جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه مطابق با روش آموزشی تمرین کردند و در پایان هفته هشتم پس آزمون انجام شد. تجزیه وتحلیل آماری با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس و نرم افزار اس پی اس اس (نسخه22) در سطح معنی داری P≤0.05 انجام شد. نتایج نشان داد که خودتنظیمی بر مهارت حرکتی درشت (0.002p= و F=0.434)، مهارت حرکتی ظریف (0.001p= و F=0.820)، مهارت حرکتی ظریف و درشت (0.0031p= و F=1.153) و مهارت اجتماعی (0.0046p= و F=0.056) اثر معنی داری داشته است. در نتیجه خودتنظیمی بر رشد حرکتی و مهارت اجتماعی موثر بوده و پیشنهاد می شود از این راهبرد برای بهبود مهارت های حرکتی و اجتماعی درکودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشدی استفاده شود.

The effect of self-regulation on motor and social skill of preschool children with developmental coordination disorder

The aim of this study was to investigate the effect of self-regulation on on motor and social skill of preschool children with developmental coordination disorder. The research method was quasi-experimental and was a pre-test-post-test design with a control group. The study population of children aged 4-7 years had developmental coordination disorder in Babol city, 30 of whom were selected by purposeful method and after pre-test were divided into two groups of intervention and control by simple random sampling. The Wilson (2007) Developmental Coordination Disorder Questionnaire, Bruninks-Ozertsky (1978) and Gersham Valiot (1990) Social Skills Questionnaire were used to collect data. The groups practiced for 16 sessions, two sessions per week and each session lasted 60 minutes according to the educational method, and at the end of the eighth week, the post-test was performed. Statistical analysis was performed using analysis of covariance and SPSS software (version 22) at a significance level of P≤0.05. The results showed that self-regulation on gross motor skill (p ≤ 0.001 and F = 11.434), self-regulation on fine motor skill (p = 0.001 and F = 32.820), self-regulation on fine and gross motor skill (p = 0.0031 and F = 10.153) And social skill (p = 0.0046 and F = 12.056) had a significant effect. As a result, self-regulation is effective on motor development and social skill and it is suggested that this strategy be used to improve skills in preschool children with developmental coordination disorder.

تبلیغات