نقش میانجی گری ناگویی هیجانی مادر در رابطه بین سبک های فرزند پروری ادراک شده و دلبستگی مادر-جنین در مادران باردار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک های فرزند پروری ادراک شده و دلبستگی مادر-جنین در مادران باردار بود و نقش واسطه ای ناگویی هیجانی در رابطه بین این دو متغیر مورد بررسی قرار گرفت. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و 114 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستان ضیائیان شهر تهران به طور در دسترس مورد پژوهش قرار گرفتند و به پرسشنامه های دلبستگی مادر-جنین (MFAS) از کرانلی (1981)، مقیاس ادراک از سبک فرزند پروری والدین (POPS) گرولینک و همکاران (1997) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) از باگبی و همکاران (1994) پاسخ دادند. در پژوهش حاضر از مد ل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد که سبک فرزند پروری ادراک شده بر دلبستگی مادر-جنین اثر مثبت و معنادار، سبک فرزند پروری ادراک شده بر ناگویی هیجانی و ناگویی هیجانی بر دلبستگی مادر-جنین اثر منفی و معناداری دارد. در نهایت اثر غیرمستقیم ناگویی هیجانی در رابطه سبک فرزند پروری ادراک شده بر دلبستگی مادر-جنین در سطح 01/0 مثبت و معنادار است (004/0P=، 059/0=β). بر اساس یافته های پژوهش، احتمالاً زنان بارداری که در دوران کودکی سبک های فرزند پروری مطلوبی را با والدین خود داشته اند و دچار ناگویی هیجانی نیستند، پیوند مناسبی را در دوران بارداری با جنین خود خواهند داشت. لذا پیشنهاد می شود در کار با زنان باردار، تجارب دوران کودکی مادران و همچنین نحوه ابراز و بیان هیجانات آن ها نیز مورد توجه قرار گیرند.The mediating role of mother's alexithymia in the relation between perceived parenting styles and maternal-fetal attachment in pregnant mothers
The purpose of the present study was to investigate the relationship between perceived parenting styles and maternal-fetal attachment in pregnant mothers, and the mediating role of alexithymia in the relationship between these two variables was investigated. In this descriptive correlational study, 114 pregnant women referred to Ziaeian Hospital in Tehran were selected by convenience sampling and were answered to the Maternal -Fetal Attachment Scale (MFAS) by Cranley (1981), Perceptions of Parents Scales (POPS) Grolink et al. (1997) and Toronto alexithymia Scale (TAS-20) by Bagby et al. (1994). In the present study, Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM) was used. The results showed that the perceived parenting style has a positive and significant effect on maternal-fetal attachment, and the perceived parenting style has a negative and significant effect on alexithymia and alexithymia on maternal-fetal attachment. Finally, the indirect relationship between alexithymia on perceived parenting style on maternal-fetal attachment is positive and significant at the level of 0.01 (P=0.004, β=0.059). Based on the findings of the study, probably pregnant women who have had good parenting styles with their parents during childhood, and do not have alexithymia, will have a good bond with their fetus during pregnancy. Therefore, it is suggested that in working with pregnant women, the mothers' childhood experiences, as well as the way of expressing their emotions, should also be taken into consideration.
تبلیغات
