تأثیر آموزش غیر خطی هندبال بر خلاقیت حرکتی دانش آموزان دختر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی تأثیر آموزش غیرخطّی هندبال بر خلّاقیت حرکتی دانش آموزان دختر شهرستان رباط کریم بود. در این پژوهش، ابتدا 30 دانش آموز کلاس ششم (گروه های تجربی و کنترل) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد، ولی متأسفانه با شیوع کووید 19 و افزایش نگرانی خانواده ها از احتمال ابتلاء فرزندان به این بیماری، عده زیادی از آزمودنی ها از پژوهش خارج شدند و تنها 8 نفر (12-11سال) باقی ماندند. روش این پژوهش نیمه تجربی و از لحاظ هدف کاربردی بود که با استفاده از طرح پیش آزمون - پس آزمون انجام شد. ابزار پژوهش، آزمون خلّاقیت حرکتی برچ شامل4 ایستگاه (پرتاب، موازنه، جابه جایی و حمل حلقه هولاهوپ) بود. آزمودنی های پژوهش مبتدی بودند و تجربه بازی هندبال نداشتند. آنها جهت آشنایی با مهارت های اولیه هندبال، به مدت 8 هفته، هر هفته دو جلسه، و هر جلسه 60 دقیقه آموزش دیدند. سپس وارد فرایند آموزش غیرخطی شدند و به مدت 8 هفته، هر هفته دو جلسه، و هرجلسه 60 دقیقه با استفاده از اصول بازی های زمین کوچک (تغییر در تعداد بازیکنان) به بازی هندبال پرداختند. نتایج آزمون ویلکاکسون، تحلیل واریانس چندمتغیره با اندازه های مکرر و تحلیل واریانس تک متغیره با اندازه های مکرر نشان داد که آموزش غیرخطّی بر خلّاقیت حرکتی تأثیرمعناداری ندارد. در واقع رویکرد غیرخطّی نتوانست زمینه پویایی برای ادراک مستقیم فراهم کند و در شرایط متغیر خلاقیت حرکتی را توسعه دهد. به عبارتی این رویکرد تحت تأثیر شرایط قرنطینه، غیرفعال شدن افراد و افت آزمودنی قرار گرفته است و پیشنهاد می شود سایر قیود نیز دستکاری و اثر آنها برخلاقیت حرکتی دانش آموزان مطالعه شود.The Effect of Handball Nonlinear Pedagogy on Motor Creativity of Female Students
The purpose of this research was investigating the effect of handball nonlinear pedagogy on motor creativity of Robat-Karim female students. In this research, first, 30sixth grade students (experimental and control groups) were selected by available sampling strategy, but unfortunately, with the spread of Covid-19 and increasing concern of parents about their children getting sick, many subjects were withdrawn, and only 8people (11-12 years old) remained. The research method was semi-experimental and practical in terms of purpose, which was carried out using a pre test-post test design. The research tool was Burch's motor creativity test including 4stations (throwing, balancing, locomotion and carrying the hulahoop). The research subjects were beginners and had no experience playing handball. In order to familiarize with the basic handball skills, they were trained for 8weeks, 2sessions per week, and each session 60 minutes. Then they entered the nonlinear pedagogy process and played handball for 8weeks, 2sessions per week, and each session 60 minutes, using the principles of small sided games (changeing the number of players). The results of Wilcoxon, MANOVA and univariate ANOVA with repeated measures showed that nonlinear pedagogy has no significant effect on the motor creativity. In fact, the nonlinear approach could not provide a dynamic context for direct perception and developing motor creativity in changing conditions. In other hand, this approach has been affected by subject staying at home, becoming inactive, and the dropping out, and it is suggested that other constrains are also Interfered and their effect on students' motor creativity is studied.
تبلیغات
