مفهوم حق توسعه در روابط بین الملل از نگاه نظریه پسا استعماری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
موضوع حق توسعه یکی از مناقشه برانگیزترین مفاهیم رایج در مباحث حقوق بشری در روابط بین الملل به شمار می رود که دهه هاست مناقشه ای دو قطبی را در دو سطح ایدئولوژیک و سیاسی –دیپلماتیک بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه (جهان سوم) ایجاد کرده است. تا کنون عمده مباحث علمی و سیاسی در این خصوص متمرکز بر دو موضوع اصلی بوده است، اول منازعه بر سر مفهوم سازی و چارچوب بندی توسعه به عنوان یک حق بشری و دوم مشکلاتی که در راه اجرای حق توسعه در دو دهه گذشته به رغم روند رو به رشد پذیرش آن، بوجود آمده است. مقاله حاضر تلاش دارد تا با به خدمت گرفتن نظریه پسااستعماری در روابط بین الملل، نگاهی نو به این موضوع داشته و به این سوال پاسخ دهد که مفهوم حق توسعه بر چه مبنا و با چه اهدافی از سوی کشورهای جهان سوم معرفی و روند تکاملی خود را طی کرده است؟ فرضیه اصلی ما این است که حق توسعه در سطح بین المللی به عنوان ابزار جنگ لفظی و زبان مقاومت برای مخالفت با نظام هژمونیک اقتصاد بین الملل و یک وسیله مهم برای نیل به توانمند سازی اقتصادی و توزیع عادلانه منابع جهانی و در سطح ملی به عنوان زبان قدرت برای حفظ حاکمیت ملی و مشروعیت بخشیدن به دستورکار سیاسی و اقتصادی، از سوی دولتهای جهان سوم طرح و مورد استفاده قرار گرفته است.The Concept of "Right to Development" in International Relations from the View of Post-Colonial Theory
The polarized debate amongst states, scholars, and practitioners over the right to development is underlined by salient paradoxes and contradictions. Recent academic and policy debates on the right to development have focused on two main themes. The first is the discussion over conceptualizing and framing development as a human right, The second and more current theme is the difficulty that has accompanied the implementation of the right to development. Relying on Post-clonial studies this article argues that the rhetoric of the right to development has been deployed both as a language of resistance to oppose a hegemonic global economic system and as a language of power to assert national sovereignty and legitimize statist political and economic agendas. Furthermore the article argues that the international discourses on the right to development have been underscored by similar manipulation of rights language to serve the political and economic agendas of states, rulingregimes, and other non-governmental authority structures
تبلیغات
