بررسی مقایسه ای مبانی انسان شناختی جوادی املی و رویکرد انسان گرایی ونقش آن در شکل گیری خودپنداره
آرشیو
چکیده
هدف این مقاله تبیین تاثیر مبانی انسان شناختی مکتب انسان گرایی بر تعریف خودپنداره و مقایسه با خودپنداره مبتنی بر مبانی انسان شناسی جوادی آملی و به روش تحلیل محتواست. نظریه پردازان، معتقدند باورهای ایدئولوژیک که بر اساس شناخت انسان از ماهیت خود است، نقش اساسی در شکل گیری خودپنداره دارند. مکاتب رایج روان شناسی که عمدتا مبتنی بر مبانی انسان گرایی هستند برای خودپنداره صرفا سه بعد جسمانی، اجتماعی و روان شناختی را در نظر می گیرند که ادراکی مادی از انسان است. این نوع خودپنداره وابسته به محیط تغییر می کند. عدم ثبات خودپنداره عدم سلامت روان را دنبال دارد. در انسان شناسی جوادی آملی، خودپنداره در چهار بعد ارتباط با خود، خدا، دیگران و طبیعت و در دو سطح تحولی متعالی و نازل تعریف می شود. سطح نازل ادراک خود وجه تشابه این دو رویکرد است اما وجه ممیزه آن، ادراک خود در سطح متعالی است که مبتنی بر فطرت شکل می گیرد و خودپنداره ای الهی، درونی و پایدار را ایجاد می کند و سلامت روان فرد را حفظ می کند.A comparative study of Javadi Amoli anthropological principles and humanistic approach and its role in the formation of self-concept.
The purpose of this article is to explain the effect of anthropological foundations of the school of humanism on the definition of self-concept and comparison with self-concept based on the anthropological foundations of Javadi Amoli and content analysis. Theorists believe that ideological beliefs based on human knowledge of their nature play an essential role in the formation of self-concept. Conventional schools of psychology, which are mainly based on the foundations of humanism, consider only three physical, social, and psychological dimensions for self-concept, which is the material perception of man. This type of self-concept changes depending on the environment. Instability of self-concept leads to lack of mental health. In Javadi Amoli anthropology, self-concept is defined in four dimensions of relationship with self, God, others and nature and in two levels of transcendent and lower evolution. The low level of self-perception is the similarity of these two approaches, but its distinguishing feature is the self-perception at the transcendent level, which is formed based on nature and creates a divine, inner and stable self-concept and maintains mental health.