مقدمه: مطالعات متعدد نشان می دهند اضطراب بر مؤلفه های شناختی و علی الخصوص بر عملکرد حافظه کاری تأثیر دارد و به نظر می رسد ذهن آگاهی نیز متأثر از اضطراب باشد. هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه اضطراب و ذهن آگاهی با نقش میانجی عملکردهای کنترل توجه بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری شامل تمامی افراد مراجعه کننده به یک مرکز مشاوره و آموزشگاه نقاشی در تبریز، آموزشگاه موسیقی در سقز و کارکنان دانشگاه ارومیه در سال ۱۴۰۰ بود که به روش در دسترس ۲۴۴ نفر انتخاب شدند و به مقیاس های اضطراب صفت- حالت (STAI) و ذهن آگاهی (MAAS) پاسخ دادند. همچنین شرکت کنندگان به تکالیف دو نرم افزار تکلیف توقف سیگنال (۲۰۰۳) و آزمون حافظه ان بک (۱۹۵۸) نیز پاسخ دادند. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ با روش های آمار توصیفی و استنباطی با آزمون های همبستگی پیرسون و سوبل تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین اضطراب صفت (P<۰/۰۰۱, r=-۰/۵۶)، حالت (P<۰/۰۰۱, r=-۰/۵۰)، مؤلفه بروز رسانی (P<۰/۰۰۱, r=۰/۲۲) با ذهن آگاهی رابطه معنادار وجود دارد؛ ولی بین مؤلفه بازداری (P>۰/۰۰۱, r=-۰/۰۰۱) با ذهن آگاهی رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین تأثیر غیرمستقیم اضطراب صفت و حالت از طریق مؤلفه های بازداری و بروز رسانی بر ذهن آگاهی معنادار نبود. نتیجه گیری: بر طبق مطالعه حاضر اضطراب صفت- حالت از طریق کارکردهای کنترل توجه با ذهن آگاهی رابطه معنادار نداشته و به نظر می رسد نیاز به مطالعات متعدد و ابزارهای متنوع جهت بررسی تأثیر اضطراب بر کارکردهای شناختی احساس می گردد.
