با خروج نخبگان و بازنگشتن آنها به کشور، ژن های نخبگی هم به کشورهای نخبه پذیر منتقل و سبب تضعیف جریان توسعه یافتگی در کشور می شوند. هدف کلی این پژوهش طراحی الگوی نگهداشت ژن نخبگی در کشور با تأکید بر وزارت های علوم و بهداشت است. روش به کار رفته، ترکیبی از نوع اکتشافی متوالی است. 25 نفر از استادان نخبه وزارت های علوم و بهداشت در بخش مصاحبه شرکت داشتند که با روش نمونه گیری قضاوتی - هدفمند انتخاب شدند. در بخش کمی، نمونه شامل 163 نفر از استادان با شرایط خاص بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده های کیفی پژوهش، مصاحبه نیمه ساختارمند بود. در بخش کمی از روش دلفی فازی برای اجماع نظرهای خبرگان و از روش مدل معادلات ساختاری برای تعیین بار عاملی بین متغیرهای آشکار و پنهان و روایی و پایایی استفاده شد. نتایج پژوهش بیان کننده وجود 553 مضمون پایه و 5 مضمون سازمان دهنده (عوامل: جاذبه، دافعه، مداخله گر، فردی و نگهدارنده) در حوزه نگهداشت ژن نخبگی بودند. در روش دلفی فازی پس از سه راند که خبرگان به اجماع رسیدند، از 96 سؤال پرسش نامه 5 سؤال حذف شد و براساس مدل معادلات ساختاری مشخص شد عوامل جاذبه، دافعه، فردی، مداخله گر و نگهدارنده، درصد واریانس بالایی از عوامل نگهداشت ژن نخبگی را تبیین می کنند.
