امروزه صنعت گردشگری به عنوان مهم ترین صنعت جهان، رشد سریعی در توسعه اقتصادی جهان داشته است و تمامی کشورهای جهان در پی استفاده از فرصت ها و مزایای فراوان حاصل از آن هستند تا بتوانند رفاه نسبی را برای خود رقم بزنند. در این بین، توزیع فضایی زیرساخت ها و خدمات بخش گردشگری، در جذب گردشگران به سمت مکان های مستعد گردشگری نیز بسیار تعیین کننده است. هدف از انجام این پژوهش آن است که 11 شهرستان استان خراسان جنوبی را با استفاده از 14 عامل مهم گردشگری و با به کارگیری تکنیک VIKOR در سه سطح توسعه یافته، درحال توسعه و توسعه نیافته سطح بندی نماییم. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی می باشد و اطلاعات مورد نیاز به روش کتابخانه ای گردآوری شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که در این استان، 2 شهرستان بیرجند و طبس به ترتیب 5/0 و 535/0 در رتبه های اول و دوم می باشند و 11 شهرستان دیگر در سطح توسعه نیافته قراردارند. بنابراین با انجام اقدامات زیربنایی در سطح این استان، باید سطح اختلاف شهرستان ها در سطح این استان را به حداقل رساند و زمینه توسعه متوازن زیرساخت های گردشگری در سطح های این استان را فراهم نمود.
