زمینه و هدف : کارکنان نیروی انتظامی به عنوان منابع انسانی سازمان ناجا، به لحاظ ویژگی های ذاتی حرفه نظامی، با مسایل شغلی متعددی مواجه می باشند و در نتیجه، در معرض آسیب پذیری روان شناختی بیشتری نسبت به کارکنان سایر مشاغل قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی ارتقای سلامت روانی فردی- اجتماعی بر بهزیستی روان شناختی کارکنان انتظامی شهرستان تبریز انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون- پس آزمون و همراه با گروه شاهد بود. جامعه آماری را کارکنان انتظامی شهرستان تبریز در سال 1396 تشکیل داد که 30 نفر از آنان به روش هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای در جلسات برنامه ارتقای سلامت روانی شرکت نمودند. سپس از آن ها آزمون گرفته شد. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس بهزیستی روان شناختی Ryff (Psychological well-being scales یا PWS) استفاده گردید. در نهایت، داده ها با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین (انحراف معیار) و آزمون MANCOVA در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین بهزیستی روان شناختی کارکنان ناجا پس از مداخله در پس آزمون در گروه آزمایش (18/1 ± 87/11) نسبت به گروه شاهد (04/1 ± 33/6) افزایش نشان داد (01/0 > P). نتیجه گیری: برنامه های ارتقای سلامت روانی فردی- اجتماعی، می تواند به عنوان مداخله مناسبی در جهت افزایش بهزیستی روان شناختی کارکنان انتظامی به کار گرفته شود.